کتاب عمومی 
کودک و نوجوان 
لوازم تحریر 
کتاب کمک درسی 
آرتور رمبو
1854- 1891، فرانسه
به عنوان یک نوجوان شورشی، رمبو مکرراً از خانه‌ی خود در شرق فرانسه فرار می‌کرد. او از پانزده سالگی اشعاری رؤیایی، لطیف و کفرآمیز می‌سرود که سرشار از احساس نیاز شاعر برای تبدیل شدن از آدمی حواس‌پرت به شخصی به روشنایی رسیده و بیانگر بودند؛ «آن‌قدر انتظار کشیده‌ام / که همه چیز را فراموش کرده‌ام.» در ۱۸۷۱ رابطه‌ای را با شاعر دیگری، پل ورلن، آغاز کرد. آنها با هم در لندن زندگی می‌کردند. در آن سال‌ها رمبو بسیاری از اشعارش را که به وضوح یا در لفافه اشاره‌ای به اشراق داشت منتشر کرد. به زودی سرخوردگی وی از زندگی شدت گرفت و رابطه‌اش با ورلن به پایانی دردناک رسید. در کتاب «فصلی در دوزخ» رمبو به شکستش در تغییر زندگی از طریق کیمیاگری به وسیله‌ی کلمات اعتراف می‌کند او در ۲۱ سالگی از نوشتن دست کشید و وقتی اشعارش در دهه‌ی ۱۸۸۰ نظر مخاطبان را به خود جلب کرد، نسبت به این موفقیت بی‌تفاوت ماند. رمبو پس از عمری زندگی در سرگردانی، شامل دورانی که به عنوان دلال اسلحه در شرق آفریقا زندگی می‌کرد، در ۳۷ سالگی در بیمارستانی در مارسی درگذشت.
آثار کلیدي: «زورق مست» 1871، «فصلی در دوزخ» ۱۸۷۳، «اشراق‌ها» 1886
دیدگاه خود را بنویسید