
آلساندرو مانزونی
1785- 1873، ايتاليايي
مانزونی عمدتاً با شاهکارش، رمان «نامزده» که سهمی اساسی در رشد حس هویت ملی ایتالیایی داشت، به یاد میآید. او که در یک خانوادهی برجستهي میلانی متولد شد، کار خود را به عنوان شاعر و نمایشنامهنویس آغاز کرد. گوته درام منظوم او، «كنت كارماگنولا» ستود و شعر «پنجم ماه می» که در مرگ ناپلئون سروده شده، به یکی از محبوبترین اشعار در زبان ایتالیایی تبدیل شد. «نامزد» یک داستان عاشقانه است که در قرن هفدهم اتفاق میافتد؛ زمانی که میلان شهری آلوده به طاعون و تحت حاکمیت اسپانیا بود. انتخاب دهقانها به عنوان قهرمان و یادآوری سختیها و مصائب دوران حاکمیت خارجی در زمان اشغال شمال ایتالیا نشانهی آرمانگرایی مانزنی بود. او پس از آن دیگر هیچ کار خلاقانهی مهمی تولید نکرد و بقیهی عمرش را بیسروصدا در املاک خود در خارج از میلان گذراند.
آثار كليدي: «كنت كارماگنولا» 1820، «پنجم ماه مي» 1821، «نامزد» 1825- 1827
دیدگاه خود را بنویسید