آنتونيو كانووا
1822- 1757 § ايتاليايي
زندگي آنتونيو كانووا درخشان‌ترين نمونه در ميان داستان‌هاي موفقيت است. او كه خيلي زود به عنوان برترين مجسمه‌ساز زمان خود شناخته شد، زندگي‌اش را به هنر اختصاص داد و حاميان ثروتمند و قدرتمندي در سراسر اروپا پيدا كرد.
آنتونیو کانووا در خانواده‌ای سنگ‌تراش در پوسانیو که در آن زمان بخشی از جمهوری ونیز بود، به دنیا آمد. او که در نوزادی یتیم شده بود، توسط پدر بزرگش بزرگ شد و زیر نظر وی کار کرد. او استعدادی آشکار در کنده کاری نشان داد و این باعث شد تا برای هنرآموزی نزد مجسمه‌سازان محلی برود. کانووا تا پیش از ۲۰ سالگی به عنوان هنرمندی مستقل کار می‌کرد و در ۲۲ سالگی نیز کارگاه شخصی خود را در ونیز به راه انداخت.
تأثیرپذیری‌های اولیه
نخستین مجسمه‌های کانووا که در ونیز بسیار مورد تحسین قرار می‌گرفتند، در سبک‌های باروک و روکوکو ساخته می‌شدند که هر دو سبک- البته به طرق مختلف- بسیار تزیینی بودند. با این حال، بازدید از رم و شهر رومی نیمه مدفون پمپئی، چشمان کانووا را به روی گنجینه‌ی هنر باستانی باز کرد و سبب تغییر دیدگاهش درباره‌ی هنر شد. او در سال ۱۷۸۱ در رم ساکن شد و به معاشرت با گروهی از هنرمندان و اندیشمندان پرداخت که اندیشه‌هایی مترقی درباره‌ی هنر داشتند- اندیشه‌هایی که توسط نویسنده‌ی آلمانی یوهان وینكلمان جان گرفته بود.
این گروه در واکنش به تزیینات وافر شیوه‌ی باروک و با الهام از سرشت آرمانی و نجیبی که آن را شاخصه‌ی هنر یونانی و رومی می‌دانستند از سبکی بسیار ساده‌تر و با تزییناتی محدودتر در نقاشی و مجسمه‌سازی حمایت می‌کردند. این سبک جدید بعدها با عنوان نئوکلاسیسیسم شناخته شد. کانووا با آغوشی باز آن را پذیرفت و طولی نکشید که به درخشان‌ترین نماینده‌ی آن تبدیل شد.
