معرفی هنرمندان برنار بوفه

برنار بوفه

1999- 1928 § فرانسوي

نقاشي‌هاي منحصر‌به‌فرد و اكسپرسينونيستي برنار بوفه كه جنگ، مذهب، برهنه‌ها و مناظر را به تصوير مي‌كشند، به شدت بحث‌برانگيز و در عين حال بسيار محبوب بودند و او را به يكي از مشهورترين نقاشان فرانسه در زمان حياتش تبديل كردند.

برنار بوفه در سال ۱۹۲۸ در منطقه‌ی باتي‌نيول پاریس به دنیا آمد که پیش از این به خاطر بار آوردن هنرمندانی مانند مکس ژاکوب و پیر بونار شهرت داشت. بوفه رابطه‌ی خوبی با مدرسه نداشت اما از طریق بازدیدهایش از موزه‌ی لوور به همراه مادرش و دیدن آثار استادان قدیمی و همچنین از طریق شرکت در کلاس‌های فوق برنامه‌ی طراحی، عشق شدیدی به نقاشی پیدا کرد. رابطه‌ی بوفه با مادرش (که در سال ۱۹۴۵ در دوران نوجوانی او درگذشت) و تربیت کاتولیک تأثیر زیادی بر کارش گذاشتند.

وقوع جنگ جهانی دوم و اشغال پاریس به دست نازی‌ها در سال ۱۹۴۰ نقطه‌ی پایانی بر کودکی آرام بوفه بود. محرومیت‌ها و مصیبت‌هایی که طی این سال‌های سخت تحمل کرد تا یا عمر همراه او ماندند.

بوفه زمانی که تنها ۱۵ سال داشت وارد اکول دِ بوزار (مدرسه‌ی هنرهای زیبای) پاریس شد. نخستین نمایشگاه انفرادی او در پاریس در سال ۱۹۴۷ برپا شد و یک سال بعد به همراه برنار لورژو جایزه‌ی بسیار معتبر منتقدان را در گالری سن پلاسید پاریس از آن خود کرد.

سبک منحصربه فرد

در این هنگام، بوفه دیگر تجربه‌گری‌های پست‌امپرسيونيستي اولیه‌ی خود را کنار گذاشته و به یک سبک شخصی رسیده بود که به طور چشمگیری احساسات درونی‌اش را بیان می‌کرد. او با استفاده از رنگ‌های خاموش قهوه‌ای، خاکستری و مشکی شروع به کشیدن اشکال «اکسپرسیونیستی» کشیده، تیز و تختی کرد که در میان شبکه‌ای از خطوط سازمان یافته و تیره دورگیری می‌شدند و ظاهراً حالتی از اندوه، تنهایی و یأس را مجسم می‌کردند. این آثار در نظر بسیاری از مخاطبان احساسات غالب دوران پس از جنگ را نشان می‌دادند.

در طول دهه‌ی بعد، آثار متمایز و کاملاً قابل فهم بوفه موفقیت و شهرت را برای او به ارمغان آورد- این آثار شامل مناظر، نقاشی‌های طبیعت بی‌جان، چهره‌نگاره‌ها و صحنه‌های مذهبی‌ای مانند مجموعه‌ی «مصائب مسیح» (۱۹۵۱) بود. او که فردی جذاب، دو جنسیتی و دوجنس‌گرا بود، به ستاره‌ی فرهنگ فرانسه در اواسط قرن تبدیل شد: هنرمندی ناهمگون که عضوی از یک گروه افراد مشهور از جمله بریژیت باردي بازیگر، ایوسن لوران طراح و روژه وادیم کارگردان بود. مجموعه نقاشی‌های «وحشت جنگ» (۱۹۵۲) و «سر دلقك» (۱۹۵۶) نقطه‌ی اوج دستاوردهای هنری فراوان او محسوب می‌شوند.