جامباتيستا تيه‌پولو
1770- 1696 § ايتاليايي
جامباتيستا تيه‌پولو بزرگ‌ترين هنرمند ايتاليايي قرن هجدهم و از بهترين نمايندگان سبك روكوكو است. او به عنوان آخرين استاد نقاشي فرسكو، ادامه‌دهنده‌ي سنتي شد كه قدمت آن به جوتو بازمي‌گردد.
جووانی باتیستا تیه‌پولو در پنجم مارس ۱۶۹۶ در ونیز به دنیا آمد. نام‌های کوچکش- معادل ایتالیایی «جان» و «باپتیست (به معنای تعمیددهنده)»- احتمالاً به افتخار پدرخوانده‌اش، نجیب‌زاده‌ای به نام جووانی باتیستا دونا، بر او گذاشته شد که معمولاً به شکل جامباتیستا خلاصه می‌شود. مقام عالی این پدرخوانده نشان‌دهنده‌ی جایگاه بالای خانواده‌ی تیه‌پولو است. متأسفانه پدر تنی‌اش- یک تاجر دریایی ثروتمند- تنها یک سال پس از تولد او درگذشت.
نخستین تأثیرپذیری‌ها
تقریباً هیچ چیز درباره‌ی نخستین روزهای زندگی تيه‌پولو، پیش از شاگردی‌اش نزد گرگوریو لانزارینی در حدود ۱۷۱۰ نمی‌دانیم. لانزارینی یک نقاش آثار تاریخی و در زمان خود هنرمندی بسیار شناخته شده بود اما امروزه تقریباً فراموش شده است. او معلمی سخت‌کوش بود اما آثارش هیچ تأثیر مشهودی بر سبک شاگرد جوانش نگذاشت.
در عوض، تيه‌پولو تحت تأثیر یک هنرمند ونیزی دیگر یعنی جووانی پیاتزِتا (۱۶۸۳ - ۱۷۵۴) قرار گرفت که به خاطر نقاشی‌های مذهبی و مردم‌نگاری‌های رازآلود خود مشهور بود. نشانه‌هایی از رویکرد شورانگیز پیاتزتا را می‌توان در یکی از نخستین آثار تیه‌پولو با نام «قربانی کردن اسحاق» مشاهده کرد.
در سال 1717، تيه‌پولو صلاحیت لازم برای عضویت در انجمن نقاشان و نیز را به دست آورد. او پیش از این نیز مدتی به عنوان هنرمندی مستقل کار می‌کرد. آن‌گونه که زندگینامه‌نویس لاتزارینی می‌گوید، تیه‌پولو «بسیار پرشور و حرارت» بود- با استعدادی زودهنگام که او را بلند پرواز‌تر از آن می‌کرد که بتواند برای مدت طولانی زیر سایه‌ی استادش باقی بماند.
تاریخ اولین سفارش ثبت‌شده‌ی تیه‌پولو به سال ۱۷۱۵ بر می‌گردد. یک سال بعد، او با نمایش پرده‌ی «عبور از دریای سرخ» در جشن «روز روکوی قدیس» (که در آن زمان، نمایشگاه عمومی اصلی ونیز بود) توجهات را به خود معطوف کرد.
در سال 1719، امنیت مالی تیه‌پولو به میزانی بود که بتواند عروسی برای خود انتخاب کند- او با چِچیلیا گواردی، خواهر فرانچسکو، نقاش مشهور مناظر شهری ازدواج کرد. مراسم ازدواج آنها در کلیسای محل زندگی تیه‌پولو، سانتا ترنیتا برگزار شد. این زوج ۱۰ فرزند به دنیا آوردند که دو تای آنها نقاش شدند و به پدرشان در پروژه‌های عظیمش کمک کردند.
