کتاب عمومی 
کودک و نوجوان 
لوازم تحریر 
کتاب کمک درسی 
رامانوجا
حدود ۱۰۷۷ تا حدود 1157، هندی
رامانوجا، فیلسوف هندو، در خانواده‌ای برهمن و فرهیخته، در شری پرومبودور واقع در ایالت امروزیِ تامیل نادو متولد شد. او در جوانی به ازدواجی از پیش تعیین شده تن داد اما به خاطر اختلاط با افراد طبقات پایین‌تر، خانواده‌ی خود را رنجاند. او پس از اختلاف با اولین معلم خود، ياداواپراكاسا و جدایی از او و همسر هم طبقه‌ی خود، به زاهدی متعهد به ویشنو تبدیل شد. او سرتاسر هند را گشت، شاگردانی پیدا کرد و قبل از اقامت در جزیره‌ی شری رانگام، چند معبد بنیان نهاد. زبان مادری رامانوجا، تاميل بود اما آثارش را به زبان سانسکریت می‌نوشت و فلسفه‌ی خود را در خلال شرح‌هایش بر متون مقدس آموزش مي‌داد. رامانوجا در نوشته‌هایش بر اهمیت سرسپردگی به خدایی شخصی تأکید داشت. او در مورد رابطه‌ی میان آتمَن (خود) و برَهمَن (وجود عالی) موضع ظریفی اتخاذ کرد و این رابطه را «نادوگانگی مشروطه» نامید. اندیشه‌ی او به ویژه به دلیل ارایه‌ی مبنایی فلسفی برای مناسک و دعاهای مرسوم آیین هندو مورد توجه است. عموماً گفته می‌شود که رامانوجا ۱۲۰ سال (1137- 1017) عمر کرده ولی پژوهشگران امروزی معتقدند که او در سال ۱۱۵۷ در سن هشتاد سالگی درگذشته است.
آثار کلیدی: خلاصه‌ای از معنای وداها؛ شرحی بر سوترای برهما؛ شرحی بر بهاگاواد گیتا
دیدگاه خود را بنویسید