معرفی فلاسفه شانکارا

شانکارا

820- 788، هندی

آدي شانکارا که یک شخصیت محوری در ایجاد آیین هندو به شمار می‌آید، در خانواده‌ای از زمین‌داران برجسته در شهر کِرالای هند متولد شد. او در سنین پایین خانه را ترک کرد تا به شاگردی گورو (معلم معنوی) گُویندابهاگاوات پادان درآید. شانکارا به سرتاسر هند سفر کرد به مناظره پرداخت، شاگردانی پیدا کرد و معابدی بنیان نهاد.

افکارش از طریق تفسیرهای متعدد بر متون مقدس و کتاب اوپادساساهارسی (یک هزار آموزه) به یادگار مانده‌اند. او با تبیین و تقویت ایده‌های مکتب وِدانته اَدوَیته در فلسفه‌ی هند و ادعا کرد که آتمَن (خود) هر فرد با برَهمَن (وجود عالی) یکسان است و این‌که تمامی خدایان نمودی از برهمن هستند. شانکارا معتقد بود که مطالعه‌ی متون مقدس برای حصول دانش کامل، کافی نیست و استفاده از خرد و توجه به تجربیات هم لازم است. شانکارا در ۳۲ سالگی احتمالاً در کِدارنات هیمالیا جان سپرد.

آثار کلیدی: شرحی بر سوترای برهما؛ یک هزار آموزه