
فارابی
حدود ۸۷۲ تا حدود 950، ایرانی یا ترک
ابونصر محمد بن محمد فارابی، متفکر برجستهی عصر طلایی اسلام، با عنوان «معلم ثانی» شناخته ميشد (بعد از ارسطو که «معلم اول» بود). محل تولد و قومیت او مشخص نیست اما احتمالاً از اهالی آسیای مرکزی بوده است. او بیشتر عمر خود را در بغداد گذراند اما در سال ۹۴۳ این شهر را رها کرد تا از آشفتگیهای سیاسی ناشی از زوال خلافت عباسی بگریزد. او سالهای پایانی عمر خود را در مصر و سپس سوریه گذراند و در حدود سالهای ۹۵۰ یا ۹۵۱ در آنجا درگذشت.
نوشتههای فارابی طیف وسیعی از موضوعات را از فلسفه و منطق گرفته تا موسیقی و علوم پوشش میدهند. او در این آثار، تفکرات یونان باستان را با تعالیم اسلامی تطبیق میدهد. برجستهترین اثر برجای مانده از او «مدینهی فاضله» است. این اثر تحت تأثیر «جمهور» افلاطون نوشته شده و فارابی در آن دو وضعیت را در تقابل با هم قرار میدهد؛ یکی، جامعهی آرمانی که در آن افراد برای دستیابی به خوشبختی به طور هماهنگ با یکدیگر همکاری میکنند و دیگری، نتایج حاصل از انواع مختلف حکومتهای نادرست. نوشتههای فارابی تأثیر زیادی بر فیلسوفان مسلمان بعدی از جمله ابنسینا و ابنرشد گذاشته است.
آثار کلیدی: مدینهی فاضله (آراء اهل المدينة الفاضلة)؛ كتاب كلمات (رسالة الحروف)؛ کتاب موسیقی کبیر (کتاب الموسيقى الكبير).
دیدگاه خود را بنویسید