ماتیاس گرونوالد
حدود 80/ 1475 تا 1528، آلمانی
ماتیاس گرونوالد بزرگ‌ترین معاصر دورر در آلمان بود اما بر خلاف دورر، نه به رنسانس، بلکه ذاتاً به قرون وسطا تعلق داشت. او نوعی سبک قرون وسطایی متأخر را در کارهای خود ادامه داد و تمرکزش را بر موضوعات مذهبی به ویژه مصائب مسیح گذاشت که با نیروی احساسی فوق‌العاده‌ای به آن می‌پرداخت.
گرونوالد دوران کاری نسبتاً موفقی داشت و به عنوان نقاش در بارگاه دو تن از استفان اعظم متوالی ماینتس کار کرد. با این حال، پس از مرگش خیلی زود به فراموشی سپرده شد و تنها در اوایل قرن بیستم و با ظهور هنر مدرن بود که به خاطر اعوجاج‌های بیانگر موجود در آثارش دوباره مورد توجه قرار گرفت. شاهکار او یک قطعه‌ی عظیم محراب است که برای اقامتگاه کلیسایی صومعه‌ی ایزنهایم در آلزاس نقاشی کرد. تابلوی میانی و اصلی این نقاشی، یکی از تأثیرگذارترین تصاویری است که تاکنون از «تصلیب» کشیده شده است.
آثار کلیدی
مسخره کردن مسیح، حدود ۱۵۰۳؛ قطعه‌ی محراب ایزنهایم، حدود ۱۵۱۰ تا ۱۵۱۵؛ مریم باکره و کودک (مریم مقدس اشتوپاخ)، حدود ۱۵۱۵ تا ۱۵۲۰
