ولاديمير تاتلين
1953- 1885، روسي
ولادیمیر تاتلین در شهر خارکیف اوکراین به دنیا آمد. مدتی دریانورد بود و در این میان دوره‌هایی را بین سال‌های ۱۹۰۲ تا ۱۹۱۰ در مسکو و پنزا به تحصیل هنر پرداخت. پس از دیدن نقاشی‌های نقش برجسته‌ی کوبیستی پابلو پیکاسو در سال ۱۹۱۴، شروع به ساخت سازه‌های خود با استفاده از شیشه، چوب و فلز کرد و مجسمه‌های پویا و بسیار متمایزی آفرید که از «مواد واقعی در فضای واقعی» ساخته شده بودند. این آثار به نمونه‌های اولیه‌ی كنستراكتيويسم [ساخت‌گرايي] تبديل شدند؛ اين جنبش معتقد بود هنر مي‌تواند هدف اجتماعی قدرتمند و مهمی داشته باشد. پس از انقلاب ۱۹۱۷، بلشویک‌ها اندیشه‌های تاتلین را با آغوش باز پذیرفتند. او به عنوان رهبر هنر آوانگارد روسیه شناخته شد و به طراحی اثاثیه، لباس و سایر افلام برای تولید انبوه پرداخت. با این حال، بلندپروازانه‌ترین طرح‌های او از جمله یک برج چند منظوره‌ی عظیم با نام «بنای یادبود بین‌الملل سوم» و ماشین پرنده‌ای که آن را «لِتاتلین» نامید، سرانجام هيچ‌گاه به مرحله‌ي ساخت نرسیدند. او سال‌های پایانی عمرش را به تدریس و طراحی صحنه‌های تئاتر گذراند.
آثار كليدي: نقش برجسته‌ها، 1915؛ بناي يادبود بين‌الملل سوم (مدل)، 1920؛ لِتاتلين، 1932
