ونسان ون گوگ
1890- 1853 § هلندي
ونسان ون گوگ [فينسنت فان خوخ] گرفتار بيماري رواني بود و دوران كاري‌اش تنها يك دهده به طول انجاميد. با اين حال حاصل كارش حيرت‌آور بود. البته آثار خارق‌العاده‌ي پست‌امپرسيونيستي او تنها پس از مرگش به درستي درك شدند.
فینسنت ویلم فان خوخ در ۳۰ مارس ۱۸۵۳ در یک روستای هلندی نزدیک مرز بلژیک به نام گروت زوندرت به دنیا آمد. او نخستین فرزند زنده مانده‌ی یک کشیش و همسرش بود. در ۱۶ سالگی به لاهه نقل مكان كرد تا مدتی به عنوان کارمند در یک شرکت بین‌المللی فروش آثار هنری به نام گوپيل و شرکا که عمویش نیز در آن شراکت داشت، مشغول به کار شود. چهار سال بعدی را به آرامی گذراند و درک او از هنر و ادبیات در نامه‌هایی که از سال ۱۸۷۲ به برادرش مي‌نوشت، مشهود بود.
ولی این دوره‌ی آرام قرار بود کوتاه باشد. در سال 1873، ون گوگ به شعبه‌ی لندن شرکت گوپیل منتقل شد. عشق نافرجام به دختر صاحبخانه‌اش موجب پریشانی و سپس افسردگی وی شد. پس از آن به شعبه‌ی پاریس گوپیل منتقل شد. در آنجا بود که نشانه‌های نگران‌کننده‌ای از بی‌ثباتی روانی در نامه‌هایش آشکار شد و علاقه‌ی دیوانه‌واری به مذهب پیدا کرد. به این ترتیب او علاقه‌اش را به کار از دست داد و در سال ۱۸۷۶ اخراج شد.
ون گوگ مبلغ
ون گوگ دوباره به انگلستان رفت و در آنجا ابتدا به عنوان معلم بدون دستمزد و سپس به عنوان دستیار واعظ مشغول به کار شد. سپس به هلند بازگشت تا برای کشیش شدن آموزش ببیند اما تحصیلات خود را در سال ۱۸۷۸ رها کرد و به منطقه‌ی معدنی بوریناژ نقل مکان کرد تا به عنوان یک واعظ غیر روحانی مشغول به کار شود. فعالیت تبلیغی‌اش را تحت تأثیر ميل پرشوری که به پیروی از مسیح در کمک به فقرا پیدا کرده بود، با تعصب بسیار و اشتیاقی بیش از حد آغاز کرد. اموال دنیوی خود را بخشید و منزل خود را رها کرد تا در یک کلیه زندگی کند. با این حال، رفتار تندروانه‌ی او مورد تایید قرار نگرفت و پس از دو سال برکنار شد.
در سال 1880، هنر به عنوان یک رسالت در زندگی ون گوگ جایگزین مذهب شد. او با اشتیاقی خاص و با حمایت برادرش تئو آموزش هنری خود را آغاز کرد.
وی که از دوران کودکی طراحی مي‌كرد، حالا با رونگاری از کتاب‌های آناتومی و پرسپکتیو، و انجام تمرین‌های طراحی کتاب «درس‌های طراحی شارل بارگ» به خودآموزی مشغول شد. او همچنین توسط هنرمندی به نام آنتون ماوه که از بستگان مادرش بود، آموزش دید. در ابتدا اغلب آثار ون گوگ از جنس طراحی بود. او ابزارهای مختلفی را تجربه می‌کرد؛ از جمله گچ لیتوگرافی سیاه که برای ایجاد خطوط بارز موجود در سبک اولیه‌ی او وسیله‌ای مناسب بود. ون گوگ نقاشی با رنگ روغن را در سال ۱۸۸۲ آغاز کرد.
