معرفی نویسنده پل ورلن

پل ورلن

1844- 1896، فرانسوی

ورلن همان‌قدر که برای زندگی آشفته‌اش شهرت دارد، شعر غنایی‌اش هم معروف است. اولین مجموعه‌اش با عنوان «اشعار زحلی» را در ۱۸۶۶ منتشر کرد، اما صدای واقعی خود را با اشعار غم‌انگیز و شیرین «اعیاد عشرت» و «آوازهای بی‌کلام» پیدا کرد. او با استفاده از یک خط کوتاه (اغلب با تعداد هجاهای فرد)، نوع جدیدی را به شعر فرانسوی وارد کرد: شعری خاطره‌انگیز، موسیقایی و دردناک. اما نظم خونسرد شعرش در زندگی او بازتابی نداشت. پس از ازدواج با ماتیلد مائوته‌ي شانزده ساله، ورلن او و نوزاد تازه متولد شده‌شان را ترک کرد تا آرتور رمبو، شاعر جوان جهنمی زندگی کند. در ۱۸۷۳ رابطه‌ی طوفانی بین این دو شاعر با شلیک گلوله‌ی ورلن به مچ دست رمبو به اوج خود رسید که برای آن دو سال زندانی شد. تلاش‌های بعدی برای بازیابی آرامش که در اشعار «فرزانگی» منعکس شد، پس از مرگ معشوقه‌اش لوسین لتینوا در ۱۸۸۳ با شکست مواجه شد. افول ورلن با اعتیاد او به الکل در پی افزایش شهرتش اتفاق افتاد.

آثار کلیدی: «اعياد عشرت» 1869، «آوازهاي بي‌كلام» 1873- 1874، «فرزانگي» 1880، «گذشته و به تازگي» 1884