پيتر پل روبنس
1610- 1557 § فلاندري
پيتر پل روبنس مشهورترين نقاش عصر خود بود. او در عرصه‌‌ي بين‌المللي زندگي فوق‌العاده پرباري داشت، به مكان‌هاي بسياري سفر كرد و به عنوان هنرمند و سياست‌مدار فعاليت داشت.
روینس یکی از پربارترین و چند ساحتی‌ترین هنرمندان تاریخ است. نقاشی‌های فراوانی کشید که تقریباً تمامی انواع شناخته شده‌ی نقاشی تا آن زمان را شامل می‌شد. علاوه بر این نقاشی‌ها، طرح‌های متعددی به ویژه برای تصویرسازی کتاب، پرده‌های نقشیافت و مراسم و کارناوال‌ها خلق کرد. این ثمردهی خارق‌العاده بخشی از یک انرژی بیکران و عشق به زندگی بود که به تمام کارهایش شخصیت می‌بخشید.
سال‌های نخستین
پیتر پل روبنس در ۲۸ ژوئن سال ۱۵۷۷ در زیگن واقع در ناحیه‌ی وست‌فالن (اکنون در آلمان) به دنیا آمد. علت نامگذاری‌اش آن بود که یک روز قبل از عید پطرس قدیس و پولی قدیس متولد شد. پدرش، یان، یک حقوق‌دان بود که آزار و اذیت‌های مذهبی ناشی از باورهای پروتستانی‌اش باعث شد از زادگاهش آنتورپ بگریزد. پس از مرگ یان در سال ۱۵۸۷، بیوه‌ی او به همراه پیتر پل ۱۰ ساله و خواهر و برادرش به آنتورپ بازگشت. سه سال بعد، روبنس شروع به کار به عنوان پادو برای یک زن نجیب‌زاده کرد اما خیلی زود به قصد تحصیل نقاشی این شغل را کنار گذاشت.
روبنس از سال ۱۵۹۱ تا ۱۵۹۸ به ترتیب زیر نظر توبیاس فرهخت، آدام فان نورت و اوتو فان فين آموزش دید. این اساتید اکنون همگی چهره‌های کم اهمیتی هستند اما در آن زمان، فان فین نقاش معتبری محسوب می‌شد و احتمالاً نقش قابل توجهی در شکل‌گیری دیدگاه هنری شاگردش داشت. وی مرد فرهیخته‌ای بود که چند سالی را در رم گذراند و دانش فراوانش از هنر باستان و رنسانس بدون‌شک روینی جوان را برانگیخت تا خود چنین آثاری را از نزدیک ببیند. روبنس پس از کسب صلاحیت به عنوان استاد از انجمن نقاشان آنتورپ در سال ۱۵۹۸، به مدت دو سال در کارگاه فان فین کار کرد و سپس در ماه مه سال ۱۶۰۰ در سن ۲۲ سالگی به ایتالیا رفت.
روبنس به مدت هشت سال در ایتالیا سکونت داشت و چنان در فرهنگ این کشور غرق شد که در سال‌های بعدی ترجیح می‌داد به جای فلاندری به ایتالیایی بنویسد و معمولاً کارهایش را با نام «پیترو پائولو روبنس» امضا می‌کرد. او بلافاصله پس از ورود به ایتالیا این شانس را داشت تا نزد هنردوست بزرگ و دوک مانتوا یعنی وینچنتز و گونتراگا کاری بیابد. وظایف او شامل سفر به مراکز هنری مانند فلورانس و ونیز به منظور رونگاری از نقاشی‌های معروف برای مجموعه آثار وینچنتزو بود. او همچنین بین سال‌های ۱۶۰۳ تا ۱۶۰۴ به عنوان بخشی از یک مأموریت دیپلماتیک به اسپانیا رفت و هدایایی را از طرف وینچنزو برای فیلیپ سوم برد.
