معرفی نویسنده گابریل دانونزیو

گابریل دانونزیو

1863- 1938، ایتالیایی

نویسنده‌ی جذاب و پرطرفدار، گابریل دانونزیو، همان‌قدر که برای نوشته‌هایش شهرت داشت، به دلیل ژست‌های سیاسی و روابط عاشقانه‌اش هم مشهور بود. او اولین کتاب شعرش را در شانزده سالگی منتشر کرد و به سرعت به عنوان یک شاعر و نویسنده‌ی با استعدادِ داستان کوتاه شهرت پیدا کرد. با انتشار «فرزند هوس» در ۱۸۸۹ شروع به نگارش رمان‌های هولناکی کرد که بازتاب زندگی عاطفی و جنسی افراطی او بود، برای مثال «شعله‌ی زندگی» بر اساس رابطه‌ی بسیار پر سروصدای او با الثونورا دوزه‌ي بازیگر بود. او همچنین به عنوان نمایشنامه‌نویس، به ویژه با اثر «فرانچسکا دا ریمینی» (۱۹۰۱) که برای دوزه نوشته بود، موفقیت‌هایی کسب کرد. دانونزیو میهن‌پرست پرشوری بود که ورود ایتالیا به جنگ جهانی اول را تبلیغ می‌کرد. او برای کشورش جنگید و به مقام قهرمانی رسید و یک چشم خود را هم در نبرد از دست داد. پس از جنگ، برای مدت کوتاهی کنترل شهر مورد مناقشه‌ی فیومه (ری يِكا در کرواسی امروزی) را به دست گرفت. و به عنوان یک حاکم، خودخواهانه بر آن حکومت کرد.

آثار کلیدی: «جووانی اپیسکوپو» ۱۸۹۱ «پیروزی مرگ» ۱۸۹۴، «شعله‌ی زندگی» ۱۹۰۰، «فرانچسکا داریمینی» ۱۹۰۲