کتاب ۱۹۸۴ به نوعی پیشگویی جورج اورول است که جهان را در آن تاریخ تصور میکند ،حکایت جهان کمونیستی با حاکمیتی ناعادلانه و جامعه ای که درگیر خفقان است.
داستان در کشوری خیالی با فضایی تیره و خفه که نمایانگر حکومت دیکتاتوری که مردم هیچ حقی در سرنوشت خود ندارند.
جهانی را تصور میکند که آزادی در آن معنا ندارد ، سرنوشت انسانها و همه چیز تحت کنترل و مراقبت حزب حاکم است.جورج اورول پیش بینی میکند که در آینده چنین جوامعی به وجود خواهد آمد.در اینگونه جوامع حکومت هر عملی انجام می دهد تا بتواند مردم را کنترل کند حتی اگر بشود فکر آنها را هم کنترل کند.
در این کتاب شخصیت اصلی داستان وینستون در جایی به نام وزارت حقیقت کار می کند و وظیفه اش ثبت وقایع تاریخی بر اساس نظرات حزب است. او متوجه می شود تمام وقایعی که به دستش میرسد هربار تغییر میکند و تماما دروغ است.و تصمیم میگیرد وارد جمع گروهی شود که به تصور او مخالفین حزب هستند.
بخشی از کتاب
وینستون گفت شکره مگه نه؟ شکر واقعی نه ساخارین که به اسم شکر بمون میدن و این قرص نون ،نون سفید و درست و حسابی نه از این آشغال ها که ما داریم.
یک‌ قوطی مربا این هم جعبه شیر کنسروی ،اما ببین چی اینجاست بابت این یکی واقعا افتخار میکنم مجبور شدم یک‌مقدار پارچه گونی دورش بپیچم چون.. اما لازم نشد توضیح بدهد رایحه اش اتاق را انباشته بود رایحه ای گرم و پرمایه که انگار از دوران کودکی اش رها شده بود که در این ایام به مشامش می رسید.
وینستون نجوا گونه گفت قهوه است قهوه ی واقعی.