برشی از کتاب،تا برسیم به دورچال، همه داشتند به رسیدن فکر می کردند و من رفته بودم به بیست سال قبل ام که همین راه را با سردا سعید، شبانه آمده بودم و چه می دانستم جایی که در تاریکی بود و دیده نمی شد، روزی از دل تاریکی بیرون می آمد و می شودراهی که حالا دخترانه هام و قدم خیر و فریدون، دل توی دل شان نبود که کی می رسیم...