کتاب ضیافت افلاطون یکی از معروف ترین کتاب های فلسفی افلاطون است.
در این کتاب که به صورت مکالمه نوشته شده است افلاطون گفت و گوی چند تن از فیلسوفان و دانشمندان یونان باستان را به تصویر می کشد که هر کدام از میهمانان تعاريف و نظریات خود را درباره ماهیت و مفهوم عشق و زیبایی بیان می کنند.
هر یک از شرکت کنندگان این جشن به نوبت سخنرانی می کنند و نظریات خود را درباره عشق و زیبایی ارائه می دهند، از سخنران های این ضیافت می توان به آریستودموس،آگاتون،سقراط و ..... نام برد.
از جمله نظریه های این ضیافت می توان به نظر سقراط اشاره ای کرد،او در این کتاب اندیشه ای متفاوت از دیگران ارائه می دهد، به باور او عشق در واقع تلاش برای رسیدن به کمال و تعالی است و ریشه در خیر و زیبایی مطلق دارد،به عبارتی عشق ميل به کسب حکمت و زیبایی ازلی است.
کتاب با سخنرانی سقراط به پایان می‌رسد و او توضیح می دهد که عشق بالاترین مرتبه از معرفت حقیقی است که انسان را به سوی زیبایی مطلق یا خیر ازلی هدایت می کند.
در مجموع ضیافت اثری فلسفی است که به شکل درام و با استفاده از گفت و گو و سخنرانی های مختلف عشق و منشا آن را مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌دهند، خواندن آن می تواند راهگشای شناخت تفکرات این حکمای یونان باستان باشد.