بار دیگر شهری که دوست می داشتم

برشی از کتاب : افسوس هلیا که نمی دانستی امکان بر همه چیز دست می یابد . امکان ، فرمانروای نیرومندترین سپاهیانی ست که پیروزی را بالای کلاه خودهای خود چون آسمان احساس می کرده اند . هر مغلوبی تنها به امکان می اندیشد و آن را نفرین می کند . هر فاتحی درون خویش ستایشگر بی ریای امکان است .. امکان می آفریند و خراب می کند . امکانات ناشناس ، در طول جاده ها و چون زنبوران ولگرد ، به روی گمنام ترین گل های وحشی خانه می سازند . دروازه های هر امکان انتخاب را محدود کرده است . بسا که (خواستن) از تمام امکانات گدایی کند ؛ اما من آن را دوست می دارم که به التماس نیالوده باشد.