بانوی میزبان جز داستان های دوره اول نویسندگی داستایفسکیه و اردینف، مثل اکثر قهرمان های داستان های داستایفسکی و به خصوص قهرمان شاهکارش شب های روشن، جوونی جامعه گریز و در پی معنای زندگیه و علاقه زیادی به گشت و گذار توی خیابون های شهر داره تا با گم شدن توی جمعیتی که اون ها رو نمیشناسه تنهایی خودشو برای لحظه ای فراموش کنه و توی یکی از همین گردش های شبونش دختری رو توی کلیسا دست تو دست با پیرمردی عبوس میبینه و برای اولین بار نوری به وجودش میتابه و گرمایی رو توی خودش حس میکنه که یخ قلبشو آب میکنه. دختر همراه پیرمرد اخمو از کلیسا بیرون میرن واردینف که به تازگی خونه قبلیش رو رها کرده و دنبال جایی واسه زندگی میگرده، از خود بی خود شده دختر و پیرمرد رو دنبال میکنه و وقتی به خونه اون ها میرسه از اون ها اتاقی رو برای اجاره میخواد. پیرمرد با تلخی پیشنهادش رو قبول میکنه و این باعث ورود اردینف به دنیای پر از سیاهی زندگی دختر و پیرمرد میشه. اردینف کم کم متوجه میشه که پیرمرد رفتار ظالمانه ای با دختر داره و دختر با نهایت صبوری اما با قلبی شکسته و چشم هایی گریون این رفتار رو تحمل میکنه و این پیچیدگی رابطه دختر و پیرمرد باعث میشه که اردینف بخواد برای رهایی دختر و پی بردن به رابطه اون با پیرمرد کاری بکنه و از دختر میخواد که با اون حرف بزنه، دختر اولش چیزی نمیگه و از ترس به خودش میلرزه، اما کم کم به اردینف اعتماد میکنه و راز قلبش رو به اون میگه. بانوی میزبان جز بهترین کارهاییه که قبل از وارد شدن به دنیای پیچیده رمان های بزرگتر داستایفسکی و فهم ذهن این نابغه قرن 19 روسیه میتونه انتخاب خیلی خوبی باشه و ردپای خیلی از ایده های بزرگ داستایفسکی رو میشه توی این کار دید.