بگذارید از اسمش شروع کنیم به ما نحوه انتخاب درست را در شرایط مختلف (در چهار موقعیت اصلی هر انسان) می آموزد یاد می‌دهد
یک: رابطه بین زوجین و عشق و ازدواج
دو: رابطه بین پدر و مادر و فرزندان
سه: رابطه استاد و شاگرد و محیط آموزشی
چهار: رابطه در محیط کار
تئوری انتخاب در واقع بر اساس واقعیت درمانی است
عدم واقعیت نگری فرد را از بین میبرد
بیشتر در زندگی نیمه پر را میبیند تا خالی ، یعنی مثبت نگر است
اما باز هم میگویم با دیدی واقع‌بینانه
تئوری انتخاب به ما یاد می‌دهد که ما بیش از آنچه که تصور کنیم به زندگی خود کنترل داریم (شاید بگویید خب معلوم است این یک سوال بدیهی‌ست) اما همین الان به نزدیک ترین فردی که کنار شما هست از او حالش را عمیقاً بپرسید احتمالا جواب خواهد داد خوب نیستم بعد اگر دلیلش را بخواهید بدانید یک لیست بلند بالایی از هرچیزی بجز خودش را به شما میگوید (بیشتر افراد اینگونه هستند) یا می‌گوید شرایطم خوب نیست در واقع این جمله ی شرایطم خوب نیست را معلول رفتار خود نمیداند و با یک حالت حق به جانب این جواب را میدهد
این کتاب به ما یک نوع کنترل درونی را می‌آموزد
تاکید میکنم یک کنترل درونی که ما را شادتر و خوشبخت تر میکند معنی کنترل را میتوانید

قسمت‌هایی از کتاب

دنیا مملو از آدم های تنها، ناکام، عصبانی و ناخشنودی است که نمی توانند به هیچ آدم خشنود و شادمانی نزدیک و با او صمیمی شوند. عمده ترین مهارت های اجتماعی آنان نیز شکایت، سرزنش و انتقاد است که به سختی می توان با چنین مهارت هایی با دیگران کنار آمد.


برای دستیابی به یک رابطه خوب، اکثر ما حاضریم رنج زیادی تحمل کنیم، چرا که اهمیت رابطه برای ما بیش از رنج بردن است. برای ایجاد، نگهداری و بهبود رابطه ها، حاضریم خود را درگیر کارهای ناخوشایند طولانی مدت کنیم، چرا که معتقدیم در نهایت به آدم هایی که به آن ها احتیاج داریم نزدیک تر می شویم و احساس بهتری خواهیم داشت. گاهی نیز بدون ضمانت برخورداری از یک رابطه بهتر، اکثر ما حاضریم لذت و خوش گذرانی خود را به تاخیر بیندازیم یا درد و رنجی را تحمل کنیم فقط به این امید که با ایجاد این رابطه، در آینده احساس بهتر و رنج کم تری را تجربه کنیم