داستان سوگ مادر به بررسی عواطف و احساسات انسانی در مواجهه با مرگ و فقدان می پردازد.
روایت از لحظه ای آغاز می‌شود که فردی با خبر مرگ مادرش روبرو می‌شود و این واقعه زندگی اش را تحت تاثیر قرار می دهد. او به یادآوری لحظات شیرین و تلخ گذشته می پردازد و به تامل در رابطه اش با مادرش و تاثیر او بر زندگی اش می پردازد.
در ادامه شخصیت داستان با احساساتی متضاد دست و پنجه نرم می کند، از یک سو،عشق و محبت عمیقش به مادر را احساس می کند و از سوی دیگر، حس گناه و ناتوانی در بیان عشقش به مادرش را نیز تجربه می کند. این تضاد عاطفی باعث می شود که به جستجوی معنا در زندگی بپردازد و به بررسی ارتباطات انسانی و اهمیت آن ها بپردازد.
با گذشت زمان، فرد در تلاش است تا با واقعیت مرگ کنار بیاید و به یادآوری لحظات شیرین و خوشی که با مادرش داشته می پردازد. این یادآوری ها به او کمک می کند تا احساسات خود را بهتر بشناسد و درک کند و با فقدان مادرش کنار بیاید.
داستان به بررسی مفهوم سوگ و فرآیند پذیرش آن می پردازد و نشان می دهد که سوگ نه تنها یک احساس منفی نیست، بلکه فرصتی برای رشد و تغییر نیز هست، در ادامه شخصیت اصلی داستان یا همان شاهرخ متوجه می‌شود که عشق مادر همچنان در زندگی اش باقی مانده و با این عشق به نوعی به آرامش دست می یابد.
این اثر نه تنها به بررسی روابط خانوادگی و عواطف انسانی می پردازد بلکه نشان دهنده قدرت یادها و خاطرات در شکل دهی به هویت در مجموع داستان این کتاب یادآور می‌شود که عشق و ارتباط انسانی فراتر از مرگ ادامه دارد و می‌تواند منبعی از قوت و آرامش باشند.