فقط چند تا کتاب با حجم کم که همیشه خونده میشن و همیشه تحسین میشن و از ارزش ادبی بالایی هم برخوردارن که شاخص تریناشون مزرعه حیوانات جورج اورول، شازده کوچولو آنتوان دوسنت اگزوپری، بیگانه آلبر کامو و گل سرسبد همه این ها شب های روشن فئودور داستایفسکیه. رمانی ساده با حداقل سه تا اقتباس سینمایی توسط ویسکونتی، برسون و سعید عقیقی و بی شمار اقتباس تئاتری شناخته و ناشناخته. داستانی که قلب خیلی هارو از زمان نوشته شدنش توی دنیا تسخیر کرده. اسم کتاب در واقع به پدیده فیزیکی اشاره داره که تو تابستون، توی بخش های شمالی کره زمین نزدیک به قطب شمال، به علت زیاد بودن عرض جغرافیایی شب تا صبح مثل روز، هوا روشنه. راوی داستان شخصیتی بدون اسمه که علاقه زیادی به پرسه زدن، شب ها توی خیابون های سن پترزبورگ رو داره، چون شب ها بهش آرامش میدن و توی یکی از این شب گردی ها، دختر تنهایی به اسم ناستنکا رو میبینه که با معشوقه ش پارسال قرار گذاشته که دقیقا یه سال بعد، توی این خیابون، به فاصله سه روز منتظرش باشه تا همدیگه رو ببینن. همزمان که ناستنکا داستان علاقه ش رو به پسر تعریف میکنه و از بی تابی و بی قراری خودش توی مدت این یه سال حرف میزنه، راوی بدون اسم داستان دیوانه وار عاشق اون میشه، اما سکوت میکنه و درد عشقش رو پیش خودش نگه میداره و بی تابانه منتظر اونه که پسر نیاد و دروغ گفته باشه و با اینکه میدونه که ناستنکا ممکنه تحمل این همه درد و رنج رو نداشته باشه، حتی آرزو میکنه که بلایی سر پسر اومده باشه و سر و کله اون هیچ وقت پیدا نشه. راوی داستان هر چقدر هم که سعی میکنه احساسات خودش رو مخفی کنه، اما ناستنکا کم کم متوجه احساس اون به خودش میشه، اما از یه طرف هنوز دلبسته معشوقه شه و از طرفی هم کم کم داره از اومدنش ناامید میشه و اما در نهایت پسر سر میرسه و دختر شاد به سمت عشقش میره و راوی درهم شکسته رو تنها رها میکنه و این طوری یکی از دردناک ترین داستان های عاشقانه تاریخ ادبیات رقم میخوره، کتابی که با خیال راحت میشه به هرکسی اونو پیشنهاد داد.