کتاب طاعون، داستانی با مفهوم اگزیستانسیالیستی و نگرش عمیق به زندگی، از آلبر کامو نویسنده مهم ادبیات فرانسه.
داستان کتاب طاعون راجع‌به شیوع یه بیماری هولناک و مرگبار توی شهر اوران شهری بزرگ توی کشور الجزایر هست. دکتر ریو، دکتری که توی یه آپارتمان معمولی توی این شهر زندگی می‌کنه. یه روز که به روال همیشگی در حال خروج از آپارتمانه، جنازه یه موش رو توی ساختمون میبینه. این موضوع رو با میشل، دربان این ساختمون در میون میگذاره و از اون میخواد که ساختمون رو تمیز کنه. دیدن این جنازه اهمیت چندانی برای دکتر ریو نداشت و باعث ایجاد درگیری ذهنی خاصی هم نشد. اما مسئله اونجایی جدی میشه که دکتر ریو متوجه تعدد جنازه و لاشه‌ی موش‌ها توی سطح شهر میشه.
مسئله توی رسانه‌ها هم مطرح میشه و همه مردم و رسانه‌ها از مسئولان مربوطه درخواست می‌کنن که هرچه زودتر به پاکسازی شهر مشغول شن. در نهایت مقام‌های دولتی دستور به جمع‌آوری و سوزاندن موش‌ها توی سطح شهر میدن.
بعد از گذشت چند روز، دکتر ریو متوجه میشه که دربان ساختمون، میشل، به علت ابتلا به بیماری جان خودش رو از دست داده. مشخص‌ترین ویژگی این بیماری، تب عجیبی بود که میشل دچارش شده بود. دکتر ریو به واسطه همکار‌هاش متوجه میشه که چند مورد مشابه میشل، بر اثر بیماری‌ای با علائمی شبیه به همین، جان خودشون رو از دست دادن. اون‌ها متوجه میشن که این بیماری طاعون هستش‌.
آلبر کامو با نگارش این رمان، دست به واکاوی و بررسی روحیات، خلقیات و احساسات متفاوت مردم توی عصر بحران می‌زنه. حس‌هایی انسانی مثل ترس، میل به کمک، عذاب‌وجدان، توحش، سرکوب، همدلی و مواردی از این قبیل.
حالا میتونید این کتاب رو با ترجمه اقدس یغمایی که به همت نشر جامی منتشر شده، مطالعه کنید.
بخشی از این کتاب میخونیم:
وقتی بیماری نیست، فکر مرگ هم سراغ آدم نمی‌آید و این احساس یک‌نواختی باعث می‌شود که زیبایی‌ لحظه‌هایی مثل سپیده‌ی صبح و شب و خیلی از دیدنی‌های دیگر در تنبلی و ملال از دست برود. چیزی که کلیت دارد جنبه‌ی بی‌هدف‌بودن و بی‌هوده‌بودن زندگی‌ست. هر کس هم که از جای دیگری به این‌جا بیاید، به زودی با عادت‌های مردم کنار می‌آید و چیزی به نام «هیجان» را به ذهن‌اش راه نمی‌دهد.