مخالفت و مجادله آدمی را تحریک می کند که در حرف خود اغراق کند از طریق مخالفت با رقیب می توانی او را وادار کنی که سخنی را ورای حدود حقیقی اش بسط دهد که به هر حال، فی نفسه در داخل آن حدود صادق است و وقتی این سخن اغراق آمیز را رد کنی این طور به نظر می رسد که انگار سخن اصلی او را هم رد کرده ای. متقابلاً، باید مواظب باشی که از رهگذر مخالفت او گمراه نشوی و در سخن خود اغراق نکنی یا آن را بسط ندهی. در اغلب موارد رقیبت بی پرده سعی خواهد کرد سخنت را پیش از آنچه در نظر داشته ای بسط دهد در این صورت باید فوراً مانعش شوی و او را به داخل حدودی که مقدر کرده ای بازگردانی: حرف من این بود و بس.
وقتی رقیبت استدلالی کاملاً سطحی به کار می برد و تو دستش را می خوانی به درستی می توانی مغالطه آمیز و خرده گیرانه بودن استدلالش را نشان دهی و از این رهگذر آن را رد کنی ولی بهتر است با استدلال نقص به همان اندازه سطحی با او مقابله کنی و به این ترتیب از شر او خلاص شوی زیرا دغدغه ات پیروزی است نه حقیقت. اگر برای مثال، استدلالی اختیار کند که فقط در مورد تو مصداق دارد برای مقابله کافی است استدلالی اختیار کنی که فقط در مورد او مصداق داشته باشد. به طور یکی این راه کوتاه تر است، البته اگر به رویت باز باشد.
هنر همیشه بر حق بودن به نویسندگی آرتور شوپنهاور
کتاب جالبی است و ارزش خواندن دارد
کتاب، بیست‌و‌دو فصل دارد که شامل سی‌وهشت ترفند برای فارغ شدن بر رقیب در مجادلات لفظی است.
شوپنهاور علاوه بر راه‌کارها، مثال و چگونگی به کارگیری روش‌ها را هم به‌طور خلاصه به خواننده می‌آموزد. از جمله ترفند‌هایی که شوپنهاور به‌طور کنایه‌آمیز در این جستار ارائه می‌کند، عبارتند از: «دستت را رو نکن»، «با سوال پیچ کردن اقرار بگیر»، «سوال های انحرافی مطرح کن»، «به رغم شکست، مدعی پیروزی شو»،«حرفش را قطع کن، توی حرفش بدو، بحث را منحرف کن»، «با استدلالی به بدی استدلال خودش با او مقابله کن»، «او را وادار به اغراق کن»، «اراده از عقل و هوش موثرتر است»، «به بحث جنبه شخصی بده، توهین و بددهنی کن».