کتاب کلمات، یکی از مهم‌ترین و بهترین آثار ژان پل سارتر، نویسنده و متفکر اگزیستانسیالیست فرانسوی و یکی از شناخته شده‌ترین چهره‌های ادبیات فرانسه و ادبیات و تفکر قرن بیستم.
کتاب کلمات از دو بخش تشکیل شده:
بخش اول: « خواندن »
بخش دوم: « نوشتن »
اول از همه باید راجع‌به موضوع کتاب کلمات صحبت کنیم. به عقیده خیلی از منتقدین و دنبال کنندگان آثار ژان پل سارتر، این کتاب بعد از هستی و نیستی، سخت‌ترین و عمیق‌ترین کتاب این متفکر فرانسوی هست.
سارتر با نگارش این کتاب، تصویری واضح از ده سال ابتدایی زندگی خودش ارائه میده و در اون مفصلا راجع‌به دوران کودکی و خونواده‌اش صحبت می‌کنه.
کتاب کلمات یه کتاب در سبک اتوبیوگرافیه، به بیانی بهتر خودزندگی‌نامه. سارتر توی کتاب کلمات به تفصیل از خانواده‌اش صحبت کرده. از جایگاه کتاب و مطالعه توی خانواده و از اهمیت خوندن بین اون‌ها.
رویکرد اگزیستانسیالیستی سارتر توی این کتاب به هیچ وجه کمرنگ نشده. سارتر دیدگاه اگزیستانسیالیستی‌اش رو کاملا حفظ کرده و با همون رویکرد به کودکی‌اش نگاه می‌کنه.
تصاویر بعضا مضحکی که سارتر از خانواده‌اش ارائه میده، تصویری که از خوندن و نوشتن و اهمیت‌اش ارائه میده، رویکرد سارتر با مرگ، همه و همه نشون دهنده دیدگاه این نویسنده توی سن پنجاه و نه سالگی ( سن سارتر هنگام نگارش این اثر) هستن.
خیلی از منتقدین این کتاب رو با شاهکار ژان ژاک روسو یعنی کتاب اعترافات مقایسه کرده‌ان. قلم سارتر و شیوه توصیف گذشته‌اش، صداقتی که هنگام صحبت راجع‌به کودکی و خانواده‌اش داره، این تشبیه رو معقول‌تر میکنند.
ژان پل سارتر، کتاب کلمات رو اولین مرتبه، سال هزار و نهصد و شصت و سه منتشر کرد.
امیر جلال‌الدین اعلم، مترجم خوب ایرانی، این کتاب مهم سارتر رو به زبان فارسی ترجمه کرده و نشر نیلوفر اون رو منتشر کرده.
جایی از کتاب کلمات میخونیم:
نه. جایی نیست که جای خالی ام احساس شود. مترو پر از مردم است، رستوران پر از مردم است، سرها پر از مشغله های کوچک است. از دنیا بیرون لغزیدم و از دنیا چیزی کم نشد. باید باور کرد که ضروری نبودم. دوست داشتم ضروری باشم. دلم می خواست برای چیزی یا کسی ضروری باشم. نبودم. ضمنا این را هم بگویم. دوستت داشتم. حالا می گویم چون دیگر اهمیتی ندارد.