آرتور شینتلر، نویسنده و پزشک اتریشی، یکی از مهم¬ترین نویسنده¬های تاریخ ادبیات است، اما به اندازه¬ای که باید شناخته نشده، شینتلر در میانه-ی کار پزشکی، شغل خود را رها کرده و عمر خودشو صرف نویسندگی می¬کنه. داستان¬های شینتلر پر از ریزه¬کاری¬های روایی و جزئیات میخکوب کننده از حیات روانی شخصیت¬های قصشه که با دقت یک پزشک تیزبین نوشته شده، داستان¬هایی به ظاهر ساده امّا مالامال سؤال¬هایی از ذات بشر و دغدغه¬های دائمی این موجود پیچیده. کتاب گریز به تاریکی مجموعه¬ای از شش تا از داستان کوتاه¬های مطرح شینتلر، که خانم نسرین شیخ¬نیا (دانش¬پژوه) اون¬ها رو انتخاب و ترجمه کردن و توسط نشر ماهی چاپ شده. این مجموعه شامل داستان¬های مردن، گریز به تاریکی، ستوان گوستل، فرولاین الزه، و... می¬باشد. داستان بلند که نخستین تجربه داستان بلند شینتلره، نخستین بار با عنوان «مرگ قریب¬الوقوع» چاپ شده و خیلی زود آرتور شینتلر رو به عنوان نویسنده¬ای توانا مطرح می¬کنه. مردن، داستان پسری است که به خاطر بیماریش می¬دونه که به زودی می¬میره و روزهای آخر زندگیش ¬رو با معشوقه¬ش سپری می¬کنه. خیلی¬ها این داستان از شینتلر رو با شاهکار کوتاه تالستوی، یعنی مرگ ایوان ایلیچ مقایسه می¬کنن، اما خب تفاوتی که توی این دو داستان هست اینه که قهرمان¬های داستان مردن، زوجی میانسال و درگیر پیچ و خم رابطه احساسی خود نیستند، بلکه زوجی جوونن که عاشقانه همدیگه¬ رو دوست دارن. داستان گریز به تاریکی هم، داستان یه بیماره، اما بیماری که مشکل روانی داره و شینتلر جایی می¬گه که این داستان ¬رو به خاطر ترس خودش از دیوونگی نوشته. چاله های روانی انسانی و بخش هایی از ذهن پرآشوب انسان که آدمی به هیچ شکلی نمیتونه کمترین تسلطی روی تصمیمات اون داشته باشه، چیزهایی هستن که مدام ذهن شنیتسلر رو به تکاپو میندازن و به روش های مختلف تلاش میکنه تا این زاویه های پنهان انسان رو ترسیم کنه و نتیجه ش داستان هایی عمیق و تکان دهنده شده، داستان هایی که شنیتسلر در اوج خلاصه گویی و قدرت نوشته و اون ها رو پرداخت کرده.