کتابی به قلم آنتوان چخوف داستانی با شخصیت پردازی عالی درباره ی انسانهایی که آمال و آرزوهای بزرگی در سر دارند و خود می دانند که رسیدن به آن آرزوها محال است چون به زندگی معمولی خود عادت کرده اند و برای رسیدن به آرزوهای خود هیچ تلاشی نمی کنند.
داستان درباره ی مرد جوانی به نام لائفسکی است که با زنی متاهل به نام نادیژا با آرزوی یک زندگی جدید از شهر خود فرار می کنند و در یک شهر ساحلی با هم زندگی می کنند.لائفسکی در آنجا به می خوارگی و قمار عادت کرده و آرزویی که با نادیژا برای رسیدن به آن فرار کرده بودند را فراموش می کند.تلاش نادیژا برای عشق دوباره بینشان بی سرانجام می ماند و ناگزیر وارد رابطه ای دیگر می شود.
لائفسکی باز به فکر فرار می افتد اما اینبار بدون معشوقه اش،مردی به نام فن کورن که آنها را میشناسد از تصمیم لائفسکی با خبر می شود و از او بسیار عصبانی می شود او که همیشه به نظریه داروین درباره ی انتخاب طبیعی اعتقاد دارد و می گوید :موجودات ضعیف باید از بین بروند.می خواهد لائفسکی را تنبیه کند و تصمیم می گیرد با او دوئل کند.
داستان این کتاب درباره ی ضعف های انسان و توانایی ذاتی آنها برای ایجاد تغییر است.
بخشی از کتاب
فون کارن که در چهره اش نفرت خوانده می شد گفت:چقدر نفرت انگیزه از دوحال خارج نیست ،الکساندر داویدیچ یا اینه که شما هم با او همدستین یا منو ببخشید آدم ساده ای هستین.مگه ممکن شما متوجه نشین که او شمارو بچه به حساب آورده داره باتون بازی می کنه، به جان من مثل روز روشنه که می خواد از شر اون راحت بشه و ولش کنه.
اون وقت خانم وبال گردن شما میشه و باز مثل روز روشنه که شما باید به حساب خودتون اونو بفرستین سن پترزبورگ