بازار خودفروشی یه رمان جذاب، با بیانی طنز و خواندنی، نقدی شدید و بزرگ به طبقه اشراف انگلیس و داستانی با شخصیت‌های به یاد موندنی و ماندگار هستش به قلم ویلیام تکری نویسنده بزرگ انگلیسی زبان و یکی از بزرگترین و مهم‌ترین چهره‌های تاریخ ادبیات که همه عمر ادبی‌اش رو صرف صحبت راجع‌به ابتذال طبقه اشراف و فقر و مصیبت‌زدگی طبقه فقیر کرد.
ویلیام تکری این رمان رو در دو سالِ هزار و هشتصد و چهل و هفت و هزار و هشتصد و چهل و هشت منتشر کرد.
اون در قالب متنی طنز، به شقاوت و بی‌رحمی انسان‌های زمانه خودش پرداخته.
عنوان کامل کتاب اینه: « بازار خودفروشی؛ رمانی بدون قهرمان ». با همین عنوان که ویلیام تکری برای این رمان برگزیده، تکلیف مخاطب با موضوع و محتوای اثر مشخص میشه. ویلیام تکری توی این رمان چند تن از شرورترین و بی‌رحم‌ترین و قسی ‌ترین شخصیت‌های تاریخ ادبیات رو خلق کرده، شخصیت‌هایی که هر کاری می‌کنند تا به هدف خودشون برسن، شخصیت‌هایی که هیچ توجهی، هیچ‌وقت به هیچ انسانی نداشتن و فقط و فقط یه چیز براشون مهم بوده؛ پول، پول، پول.
توی این رمان، هیچ قهرمانی نیست. هیچ‌کس نیست که شخصیت‌های ستم دیده و مظلوم این رمان رو نجات بده، ویلیام تکری با نگاهی که شاید به عقیده بعضی‌ها بدبینانه باشه، جهانی رو ترسیم کرده پر از شقاوت و بی‌رحمی و قساوت قلب، جهانی که هیچ‌کس برای هیچکس خوب نیست، هرکس در نهایت سعی بر آسیب زدن به دیگری و آزار دادن اون می‌کنه.
یکی از شخصیت‌های مهم و ماندگار این رمان، یه زن زیبا و باهوش، زنی دلفریب و جذاب به اسم بکی شارپ هست. بکی میخواد همه تلاش‌اش رو بکنه تا از سرنوشت‌‌اش به عنوان یه معلم خصوصی فرار کنه. اون از همه دلفریبی و زیبایی‌اش در این راه استفاده می‌کنه و قدم در راه‌های متفاوتی میگذاره‌.
منوچهر بدیعی این شاهکار رو به زبان فارسی ترجمه کرده و نشر نیلوفر اون رو چاپ و منتشر کرده.
جایی از رمان میخونیم:
کدام یک از ماست که در این عالم خشنود باشد؟ کدام یک از ماست که به آرزوی خود رسیده یا وقتی هم که رسیده، خرسند شده باشد؟