گونتر گراس، غول ادبیات آلمان و برنده جایزه نوبل ادبیات، یکی از شاهکار های خودش، رمان سال¬های سگ رو توی سه بخش روایت می¬کنه. صاحب معدنی به اسم هر براکسل، داستان «شیفت¬های صبحگاهی» و حکایت سال¬های آغازین دو شخصیت را روایت می¬کنه: یه دو رگه¬ی یهودی به اسم ادوارد امسل، و دوست و برادرش، والترن ماترن. در رمان سال¬های سگ با سگی به اسم سنتا آشنا می¬شوند که هاراس را به دنیا می¬آره و از هاراس، سگ مورد علاقه¬ی رهبر کشور، پرینز به وجود می¬آد. هری لیبانو، روایت¬گر بخش دوم، «نامه¬های عاشقانه» است که به دخترعمویش، تولا ارسال شده¬اند. او از مناظر زیبای شهر دانسیگ، مخاطبین را به سال¬های قبل جنگ و فراتر از آن می¬برد. امسل که تولیدکننده¬ی با استعداد و نابغه¬ی مترسک¬هایی به شکل انسانه، شروع به تولید سربازان نازی مکانیکی و شبیه به انسان می¬کنه اما ماترن که خود، سربازی نازیه، اون رو موشی کثیف خطاب کرده و دندونش را می¬شکنه. اکنون رمان سال¬های سگ در نوسان کامل است و درست به جنگ و زمانی منتهی می¬شود که پرینز، صاحب خود را ترک می¬کند؛ چون که حتی سگ¬ها هم آستانه¬ی تحملی دارند. والترن ماترن، روایت¬گر بخش سوم به نام «مترنیاد» است و داستان پیش روی مأموریت انتقامش در آلمان پس از جنگ را تعریف می¬کند. او به همراهی پرینز، به دنبال عاملین جنایات نازی¬ها و بردار گمشده¬اش، امسل می¬گرده. ماترن که به شکل فعالی، مأموریت انتقام بسیار بدیع [و به گونه¬ای فلج کننده] خود را پیش می¬بره، در نهایت به یک بازدیدکننده از معدن هر براکسل تبدیل شده و اونو پر از مترسک¬های مکانیکی می‌بینه که برای حمله کردن به زمین آماده هستن. سال¬های سگ، جلد سوم از سه گانه دانتسیگ گونتر گراس ¬رو تشکیل می‌ده و در کنار طبل حلبی و بر گام خرچنگ، دیدگاه گراس نسبت به تاریخ، انسان و آلمان بعد از جنگ جهانی دوم رو به نمایش می‌ذاره.