قبل از این که دوست های جودی به خانه اش بیایند او کپه ی زنجیر بافتنی انگشتی توری اش را جمع کرد و توی کمد لباسش انداخت این طوری اتاقش به چشم جسیکا اتاق تمیز فینچ تمیز و مرتب دیده می شد. حالا تنها چیزی که توی اتاقش ساز عوضی می زد کامواهای گوریده موریده ی دسته گل موشی بود اما ممنون از دوست هایش که در یک چشم به هم زدن خرابکاری موشی را درست می کردند.
وقتی همه ی بچه ها به خانه جودی آمدند، سعی کردند حدس بزنند این بار جودی چه فکر بکری کرده. ایمی گفت شرط می بندم قرار است با یخ برج ایفل بسازیم. فرانک گفت شرط می بندم قرار است با ژله هرم درست کنیم.
راکی گفت شرط می بندم قرار است با دوربین زیر دریایی جودی، استینک را سر کار بگذاریم.
جودی گفت هیچ کدام این ها نیست.
راکی گفت ما فقط خوشحالیم که یک فکر عجیب غریب به سرت زده این نشان می دهد که تو برگشتی به خودت.
از کجا برگشتم؟ راکی گفت بی خیال فقط بگو ببینم فکر بکرت چیه؟ جودی به آن ها گفت که به اتاقش بیایند و بعد از پله ها بالا رفت و آن ها هم پشت سرش رفتند. بالش روحیه اش جلوی در و به طرف صورت خندان بود. جودی در اتاقش را باز کرد و بلند گفت «دارا رارام!»
راکی خشکش زد فرانک دهانش باز ماند جسیکا هاج و واج نگاه کرد ایمی عینکش را برداشت و دوباره گذاشت تا مطمئن شود درست می بیند.