نان آن سال‌ها، یه روایت عاشقانه و تلخ از جامعه آلمان بعد از جنگ جهانی و اولین داستان عاشقانه هاینریش بل، نویسنده بزرگ و مهم آلمانی هستش. حالا نوبت این رسیده که ما این کتاب رو با ترجمه محمد ظروفی که به صورت مستقیم از متن آلمانی انجام شده و به همت نشر نگاه منتشر شده بخونیم.
نان آن سال‌ها، به ماجرای یک روز از اول هفته (دوشنبه) توی زندگی یه پسر به اسم فندریش می‌پردازه. اول صبح دوشنبه یه تلگراف از پدر فندریش به دستش میرسه، مبنی بر اینکه دختر یکی از همکارهاش، قراره برای ادامه تحصیلش به شهر بیاد و همون روز هم می‌رسه و فندریش باید به ایستگاه راه آهن به دنبال اون دختر که اسمش هدویگ هست بره و با رعایت کامل ادب و احترام اون رو به آپارتمانی که براش از قبل اجاره شده ببره. فندریش، جوونی که از شونزده سالگی توی یه تعمیرگاه کار می‌کنه، با وجود وضعیت نگران کننده و غمگین جامعه آلمان بعد از جنگ هم وضعیت مالی خوبی داره از این که باید این کار رو انجام بده ناراضیه، اما محبور به انجامشه. اون این وظیفه رو به ناچار انجام میده، اما همه چی بعد از دیدن هدویگ، برای فندریش عوض میشه. اینجاست که اولین داستان عاشقانه هاینریش بل، شروع میشه.
فندریش، راوی این کتاب در بین سطرهای این داستان، ما رو همراه می‌کنه به یه نوجوون تنها که برای بدست آوردن نان، به شهر میاد، کسی که کلی سختی کشیده و همه غمش، نانه. از روزهایی که پیش پدرش بود تعریف میکنه، از اتفاقات و رخدادهای غم‌انگیز زندگیش میگه. با همه توصیفات و روایت‌هاش، جامعه‌ای رو ترسیم میکنه که جنگ و قحطی دیده و فقط درد نان داره. نان برای این جامعه چیزی بزرگتر از یه وعده معمولی خوراکیه. نان چیزی هستش که مردم روز و شب در حال تلاش و تقلا برای رسیدن بهش هستن، تا فقط خودشون رو نجات بدن، بتونن زندگیشون رو ادامه بدن.
یه جا از کتاب میخونیم:

اما زندگی‌ای که مانند قطار آن‌طرف سکو، در برابر چشمم قرار داشت - قطاری که نزدیک بود سوارش شوم _ آن زندگی را اکنون در رؤیاهایم می‌بینم. می‌دانم که آنچه آن‌وقت‌ها به نظرم خوب و قابل‌قبول می‌نمود، تبدیل به جهنمی می‌شد: خود را می‌بینم که در آن زندگی پرسه می‌زنم.