آن شب بعد از این که دندان هایم را مسواک زدم و لباس خوابم را پوشیدم به آشپزخانه رفتم کوله پشتی ام را از روی پیشخان برداشتم دستم را توی آن کردم تا همیلتون را درآورم اما به جای همیلتون دستم به فضایی خالی خورد همیلتون کجا بود؟
فریاد زدم نیست.... همیلتون نیست... مامان و بابا دویدند و آمدند مامان گفت: راسکو چی شده عزیزم؟
فریاد زدم همیلتون گم شده می دانم که این تو بود و الان نیست. کجا می تواند باشد؟ همیلتون گم شده.
وقتی اتفاق بدی می افتد نمی توانم آرام باشم. مخصوصا وقتی پای همیلتون در میان باشد مامان پرسید فکر می کنی کجا جایش گذاشته ای؟ داد زدم: اگر می دانستم که گم نمی شد
بابا پرسید برای بازی درش نیاوردی؟ گفتم به هیچ وجه مکس گفت اگر دیگران بفهمند که همیلتون را به مدرسه برده ام مسخره ام می کنند.
مکس پرسید پس هیچ کس تو را با آن فیل ندید؟ گفتم خب وایات دید که دارم با او صحبت می کنم مکس گفت نمی دانستم با فیل های عروسکی هم صحبت می کنی. جواب ندادم چون قصد داشتم مکس را ندیده بگیرم. به بابا یادآوری کردم وایات یک دردسر واقعی است. مکس گفت می خواهی من با او صحبت کنم؟ می توانم تهدیدش کنم که توی دستشویی پسرها زندانی اش خواهم کرد.