نقش و اهمیتی که مرگ در زندگی ما دارد مستلزم نوعی آگاهی فراتر از آگاه بودن از احتمال مرگ فرد در شرایط تهدید آمیز است. سطح بالاتری از آگاهی لازم است مشخصاً فرد باید برای زندگی اش خط سیری قائل باشد یک آغاز یک پایان و دوره بین این دو همچنین باید نوعی اذعان به اینکه مرگ هر لحظه می تواند اتفاق بیفتد وجود داشته باشد. انسان فانی است نه تنها در پایان عمرش، بلکه در سرتاسر آن. بدون آگاهی نسبت به خط سیر زندگی و آسیب پذیری دائمی آن در برابر مرگ، مرگ نقش کم اهمیت تری در زندگی افراد می داشت. پس ما انسان ها موجوداتی هستیم که موجودیتمان را نخست و پیش از هر چیز این واقعیت مشخص می کند که می میریم. مرگ مهم ترین واقعه زندگی ماست. ولی ممکن است مرگ که به لحاظی مهم ترین واقعه ی زندگی انسان هاست، لزوماً مهم ترین امر واقع درباره ی هر یک از ما نباشد ممکن است کسانی باشند که در زندگی شان وقایعی مهم تر از اینکه روزی خواهند مرد وجود داشته باشد. حتی ممکن است این مسئله درباره ی افراد زیادی صدق کند. ما در نهایت موجوداتی هستیم که از آن سرانجامی که در انتظار ماست آگاهیم و دست آخر این آگاهی به شیوه ی ادامه زندگی ما نظم و نظام می دهد. حتی و شاید هم به خصوص وقتی که به نحوی عمل می کنیم که انگار هرگز نخواهیم مرد.