مرگ و پنگوئن یه داستان جذاب از آندری کورکوف، نویسنده اوکراینی الاصل هستش.
به عقیده خیلی از منتقدها این کتاب، بهترین داستان آندری کورکوف هستش.
این رمان به ماجرای یه نویسنده سخت کوش و جدی به اسم ویکتور می پردازه که تمام تلاش و علاقه اش، نوشتن رمان و داستان کوتاه هستش. ویکتور همه وقت و زندگیش رو وقف نوشتن داستان میکنه، اما هیچوقت توی داستان نویسی موفق نبوده. اون برای یه روزنامه محلی داستان هاش رو مینویسه، اما ماجرا از اونجایی شروع میشه که اون روزنامه محلی دیگه داستانی که ویکتور نوشته رو چاپ نمی کنه، اما به ویکتور یه شغل دیگه پیشنهاد می کنه و اون هم نوشتن آگهی ترحیم توی روزنامه است. بعد از این که سردبیر روزنامه متوجه استعداد بالای ویکتور توی این حرفه میشه، به اون پیشنهاد یه کار میده که تا قبل از اون هیچکس اون کار رو انجام نداده و برای انجام دادن اون کار، درآمد خیلی بالا و کلی مزایا به ویکتور پیشنهاد میده. نوشتن آگهی ترحیم برای کسایی که هنوز نمردن.
چند روز قبل این ماجراها، ویکتور، به ناچار یه پنگوئن رو به خاطر نبود منابع مالی از باغ وحش شهر قبول کرده. و اسم اون پنگوئن رو میشا میگذاره. اون این پنگوئن رو به این خاطر قبول کرده که دیگه تنها نباشه. تنهایی، مسئله ای که آندری کورکوف توی کتاب مرگ و پنگوئن خیلی بهش میپردازه.
نکته قابل توجه کورکوف برای این کتاب، اوضاع اوکراین بعد از فروپاشی و احوال مردمش بعد اون اتفاقه. همه شخصیت های این کتاب دچار تنهایی و ملال شدن و هر چقدر که برای درست شدن اوضاع تلاش میکنن، نتیجه ای براشون نداره.
بعد از چند وقت که ویکتور کار خاص و منحصر به فرد جدیدش رو انجام میده، متوجه میشه که این آگهی ها یه پوششه و اسامی ای که مینویسه، لیست یه ترور نامشخصه. ویکتور و میشا توی موقعیتی گیر افتاده ان که راه فراری ازش نیست. حضور میشا توی زندگی ویکتور، مسیر زندگیش رو به کلی تغییر داده‌.
یه بخش از کتاب مرگ و پنگوئن، آندری کورکوف مینویسه:
در روزمرگی میان ژورنالیسم و مزخرفاتی ناچیز به نثر گیر کرده بود. داستان کوتاه بهترین کاری بود که از دستش برمی‌آمد. داستان‌های کوتاه، خیلی‌خیلی کوتاه، آن‌قدر کوتاه که نمی‌توانست زندگی‌اش را با آنها بگذراند، تازه اگر هم پولی بهش می‌دادند.