میخائیل باختین فیلسوف و متخصص روسی ادبیات است که آثار تاثیر گذاری در زمینه نقد و نظریه ادبی نوشته است.آثار او برای گروهی از اندیشمندان الهام بخش بوده است.
استالین او را به قزاقستان تبعید کرد.او توانست در آن جا کتاب هایی را بنویسد که امروزه برای مطالعات ادبی بسیار اهمیت دارند.
این کتاب در دو بخش نوشته شده است که در بخش اول نگاهی به زندگی و آثار باختین دارد و همچنین نظرات تعدادی از اندیشمندان بزرگ جهان درباره ی باختین آمده است.
در بخش دوم برگزیده ای از مهم ترین آثار باختین آمده تا ما با اندیشه و جایگاه باختین آشنا شویم.
بخشی از کتاب
کاملا بدیهی است که سخن در زندگی روزمره خود بسنده نیست و از موقعیتی واقعی و رسیده حاصل می شود که سرشت برون کلامی دارد و فشرده ترین پیوند ها را با آن حفظ می کند.افزون بر این همین موقعیت واقعی سخن را به نحوی بی واسطه کامل می کند و اگر سخن از آن جدا شود معنای خود را به ناگزیر از دست می دهد.
گزاره های زندگی روزمره را معمولا به این ترتیب ارزیابی و توصیف می کنیم.این دروغ است،این راست است،چه حرف خوبی، نباید از این حرف ها زد و مانند این ها.