ابونصر محمدبن فارابی یکی از بزرگترین فلاسفه اسلامی است و از چهره‌های شناخته شده در منطق است که جایگاه ویژه ای در پیوند اندیشه های فلاسفه یونانی به اندیشه های اسلامی را دارد، او را همچنین به دلیل بسط اندیشه های ناب خود در کتاب های مهمش همچون مدینه ی فاضله و سیاست مدنی داشت که دنباله رو اندیشه ارسطویی بود و همچنين یادآور آرمان شهر افلاطونی بود بنیانگذار نوافلاطون گرایی اسلامی نامیدند او همچنين بعد از ارسطو که لقب معلم اول را داشت لقب معلم ثانی را به او دادند.
فارابی همچنين نخستین فيلسوفی بود که آرا فلاسفه یونانی را تا قرن سه وارد اندیشه های اسلامی کرد در واقع او به عنوان رابطی بین اندیشه های یونانی و اسلامی شد از جمله اینکه خود فارابی نیز پيرو اندیشه های حکمای مشایی بود.
او همچنین جایگاه منحصربه فردی در ارائه‌ منطق ارسطویی داشت هرچند کندی اولین فيلسوف مسلمانی بود که تلاش های زیادی در زمینه پیوند اندیشه های فلاسفه یونانی با جهان اسلام داشت اما در زمینه منطق به اندازه فارابی قوی نبود.
او همچنین نه تنها در زمانه خود در منطق سرآمد هم عصران خود بود بلکه در متافیزیک،کیهان شناسی،نجوم و...در زمانه خود شخصیتی یگانه بوده است و از جمله کسانی که بعد از فارابی دنباله رو اندیشه های او بودند نام ابن سینا از همه درخشان تر است او با گسترش نظریه فیضان فارابی به سلسله مراتب عالم و صعود انسان از پایین‌ترین مراتب به بالاترین مرتبه قائل بود.
به هر جهت مطالعه این کتاب می تواند برای دانشجویان فلسفه و همچنین آشنایی با ظهور فلسفه اسلامی راه گشای مناسبی باشد.