خانم‌ها و آقایان، دخترها و پسرها مرد دریانورد برنامه‌اش را این طور شروع کرد صدای موزیک به تدریج کم و تبدیل به زمزمه‌ای در پس زمینه شد و صدای مرد از بلندگویی در محوطه طنین انداخت. من دریاسالار اسپراک هداک هستم و نمایشی هم ملاحظه می‌کنید نمایش خارق العاده‌ای آکواریومی من است که همه در دنیا آن را می‌شناسند. امروز چیزهایی می‌بینید که در خواب هم نمی‌دیدید چیزهایی بی‌نظیر در هیجان‌انگیزی، بی‌رقیب در تعجب برانگیزی بی‌همتا در سؤال برانگیزی فقط کمی صبر کنید.
وقتی داشت غذایش را می‌خورد فرمانده فاکس دینگل را دید که آن طرف چادر نشسته است او مثل همیشه لباس شیکی پوشیده بود. فقط رنگ صورتی یونیفرمش کمی مات‌تر به نظر می‌رسید داشت با چنگال غذایش را در بشقاب این ور و آن ور می‌برد اما هیچ چیزی در دهانش نمی‌گذاشت ظاهراً حال چارلز در طول روز بهتر نشده بود. یک مربی شیر خوشحال این جوری غذا نمی‌خورد. قطعاً قرار نبود برنامه اجرا کند.
دریاسالار با صدای بلند گفت: سرقت؟ من؟ سارق تویی. بعد با آن انگشت واقعی و نوک تیزش به فیز سخونکی زد به او نزدیک شد و چشم در چشم به او زل زد. نفس گرم و چانه‌ی بزرگش کل دیدش را گرفته بود. اگر به من نگویید چه بلایی سرشان آورده‌اید. قبل از طلوع آفتاب توی همین استخر حسابتان را می‌رسم. ماهی‌های عزیزم و شماها ... شماها ...». فیز از دست شوخی بی‌مزه‌ی ویستان چشم‌هایش را رو به سقف بالا برد و بالاخره چیزی دید که باعث شد پیش خودش بگوید یافتم.