کتاب مزدک نوشته موریس سیماشکو نویسنده روس زبانه.
مزدک یک رمان تاریخیه که به حوادث و شرایطی می پردازه که نهضت مزدک توی اون شکل میگیره. و قلم حماسی سیماشکو هم بعد تاریخی داستان رو برای ما ملموس تر و لذت بخش تر کرده.
داستان رمان مزدک راجب یه جوونه که توی دربار وظیفه اش نویسندگیه. این پسر قهرمان داستان مزدکه. آورام از اونجا که توی درباره و از نزدیک شاهد اتفاقاییه که توی اون دوران افتاده به نظر موریس سیماشکو نویسنده داستان، مطمئن ترین فرد برای اینه که به عنوان قهرمان داستان ازش یاد شه.
البته بهتره گفته شه که هیچ اسمی از همچین شخصی توی تاریخ نمونده، برخلاف اکثر شخصیت های رمان که ازشون توی تاریخ اسمی آورده شده و حضورشون توی این رمان سندیت تاریخی داره.
موریس سیماشکو، آورام رو همون نویسنده ناشناسی میدونه که کتاب مهم و تاریخی خداینامه رو نوشته‌ و به همین خاطر وقتی که ما به سراغ این کتاب میریم و مواجه میشیم با داستان، با خیلی پهلوون ها و اساطیر تاریخی ایران برخورد میکنیم و خیلی اتقاقای تاریخی که شنیدیم و خوندیم رو این جا هم میبینیم.
یک جنبه قابل توجه کتاب مزدک اینه که سیماشکو علاوه بر این که تلاش کرده چگونگی جنبش مزدکی و پایان کار مزدک و پادشاهی قباد و خیلی اتفاقای تاریخی دیگه رو توی رمان تاریخیش تعریف کنه، سعی کرده اون بستر تاریخی که باعث شده این نهضت یعنی نهضت مزدکی توش شکل گرفته رو هم برای ما به تصویر بکشه. برای همین ما وقتی رمان مزدک رو میخونیم با جزئیات و شیوه زندگی مردم کوچه و بازار و خیلی آداب و سنتی که مردم اون زمان داشتن هم برخورد میکنیم.
یه جا از کتاب مزدک میخونیم:
و او را خوراکی از زهر گندآگین می دهند. و این است خوراک جوان بدآئین بداندیشه، بد گفتار و بد کردار پس از مرگ. و این است خوراک زن بد آئین بد اندیشه، بدگفتار و بد کردار، بد پرورده، همسر نافرمانبردار بزهکار پس از مرگ