معرفی نویسنده آلبرتو موراويا

آلبرتو موراويا

1907- 1990، ایتالیایی

آلبرتو پينكِرْلِه که با نام مستعار آلبرتو موراويا شناخته می‌شود، رمان‌نویس و داستان‌نويسي بود که زندگی بورژوازی ایتالیا را شرح می‌داد و هوس‌های مالی و جنسی، میانمایگی و ریاکاری‌های این طبقه را آشکار می‌کرد. موراویا در دوران کودکی از سل استخوان رنج می‌برد که آن را یکی از دو تجربه‌ی شکل‌دهنده‌ی زندگی خود توصیف می‌کرد، دومی، زندگی تحت حکومت فاشیستی بود. او شهرت خود را به عنوان یک نویسنده در دوران موسولینی به دست آورد. آلبرتو اولین رمانش را در ۱۹۲۹ منتشر کرد. در همین زمان ضمن کار به عنوان روزنامه‌نگار به راه‌اندازی دو مجله‌ی نقد ادبی هم کمک کرد. چاپ و انتشار چندین کتاب او توسط مقامات فاشیست ممنوع شد. در دوره‌ی پس از جنگ جهانی دوم، او خود را به عنوان یک رمان‌نویس مشهور تثبیت کرد که به سبکی سرراست و واقع‌گرایانه می‌نوشت، اما با نگاهی تیزبین به ریشه‌های روانی مبهم جامعه‌ی مصرفی جدید ایتالیا و دموکراسی معیوب آن. نویسندگی او در دهه‌ی ۱۹۶۰ شروع به افول کرد. موراویا در اواخر عمر به عنوان معاون حزب کمونیست ایتالیا در پارلمان اروپا انتخاب شد.

آثار کلیدی: «بي‌تفاوت‌ها» 1929، «دنباله‌رو» 1951، «داستان‌هاي رُمي» 1954، «دو زن» 1957