معرفی نویسنده آنتوان چخوف

آنتوان چخوف نویسنده و نمایشنامه نویس اهل تاگانروگ روسیه بود .
چخوف متولد ۱۸۶۰ به یکی از محبوب‌ترین نویسندگان تاریخ معاصر تبدیل شد که اغلب به خلق داستان کوتاه شناخته می‌شود.
چخوف از نوجوانی شروع به نوشتن کرد ابتدا برای کمک به هزینه مدرسه و حمایت از خانواده سپس به عنوان راهی برای احیای هنر خود.
چخوف در سال ۱۸۷۹ در دانشکده پزشکی مسکو پذیرفته شد و در آنجا تحصیل کرد و بعداً پزشک شد‌.
او داستان‌های کوتاه می‌فروخت تا هزینه‌های دانشکده پزشکی را بپردازد که چخوف را در مسیری کاملا جدید هدایت کرد مسیری که نوشتن او را با حرفه پزشکی اش مرتبط کرد.
چخوف بر اساس افرادی که هر روز می‌دید و به آنها اهمیت می‌داد داستان می‌نوشت.
به دلیل ماهیت اجتماعی یک پزشک، او در معرض انواع مختلف افراد قرار گرفت و از آن ارتباطات به عنوان الهام بخش داستان‌های واقعگرایانه استفاده کرد.
امروزه آنتوان چخوف به خاطر نمایشنامه‌ها و داستان‌های کوتاه بدیع خود، شکستن قالب ادبیات سنتی و اختراع ابزارهای داستان نویسی کاملاً جدید شناخته می‌شود.
چخوف در طول زندگی خود ۱۴ نمایشنامه و بیش از ۳۰۰ داستان کوتاه نوشت، او یکی از پدران تئاتر مدرن شناخته می‌شود، اگر چه بیشتر عمر خود را وقف حرفه‌ی پزشکی کرد و اغلب ادبیات را "معشوقه" خود می‌خواند.
او در داستان‌های کوتاه انقلابی به وجود آورد و یک وسیله داستان نویسی سریع و شخصی ایجاد کرد که همزمان با جنبش رئالیسم بیش از ۳۰۰ داستان کوتاه نوشت.
از معروف‌ترین داستان‌های کوتاه او می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
کتاب اتاق شماره ۶

کتاب عزیزترینم

کتاب بانو با سگ ملوس

کتاب مرغ دریایی

کتاب آواز قو

کتاب باغ آلبالو
"نامه‌ها" مجموعه جمع آوری شده از نامه‌های چخوف است که در طول زمان و به مناسبت‌های مختلف به افراد نوشته شده است. خوانندگانی که می‌خواهند با نوع طرز فکر و جهان‌بینی چخوف بیشتر آشنا شوند، با مطالعه این کتاب که به اندازه زندگی‌نامه کامل او اهمیت دارد، به این هدف دست خواهند یافت.
چخوف در سال ۱۸۸۸ برنده جایزه ادبی پوشکین برای مجموعه داستان‌های کوتاه خود شد، در سالی که به نویسنده پرآوازه و مشهور بدل گشته بود و محبوبیتش در بین خوانندگان بی‌نظیر شده بود .
پرکاری چخوف بین سال‌های ۱۸۸۵ تا ۱۸۹۹ است و اکثر داستان‌های کوتاه در این زمان توسط چخوف نوشته شده است که این دوره به عنوان خلاق‌ترین دوره هنری چخوف شناخته می‌شود.
تولستوی که خود از بزرگان ادبیات روسیه است، از منتقدان نمایشنامه‌های چخوف است و نمایشنامه‌های او را در سطح پایین‌تری از داستان‌هایش می‌داند.
از نوآوری‌ها و ویژگی‌های او در نویسندگی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
شگردهای طنز پردازی
بزرگنمایی جزئیات بی‌اهمیت زندگی
استفاده از تکنیک "پایان هیچ" برای پایان داستان‌هایش (رویه‌ای خلاف انتظار خوانندگان)
حالا پس از گذشت بیشتر از یک قرن از انتشار آثارش خوانندگان هنوز از تازگی و اصالت این آثار شگفت زده می‌شوند.
چخوف به قول دونالد ریفیلد، نویسنده کتاب "آنتوان چخوف یک زندگی" به دلیل مرگ زود هنگام برادرش و از هم پاشیدن خانواده و خودکشی بسیاری از دوستانش همیشه در داستان‌های خود داغدار بود، نتیجه می‌گیرد که اخلاق جسورانه او تا حدی ناشی از همین تجارب تلخ زندگی هستند. در سال ۱۸۹۸ پس از ابتلا به بیماری سخت سل و از دست دادن توان خود، به اقامتگاه ساحلی یالتا رفت تا در آرامش باشد که یکی از مشهورترین رمان‌های کوتاه خود را با نام "بانو با سگ ملوس" را در این مکان خلق کرد.
آنتوان چخوف در سال ۱۹۰۱ با بازیگر معروف تئاتر روسیه، اولگا کنیپر ازدواج کرد که به ندرت او را می‌دید و در سال ۱۹۰۴ پس از اقامتی کوتاه در بادن وایلر آلمان درگذشت و سپس در کنار پدرش، در گورستان نوودویچی در مسکو به خاک سپرده شده است.
او در عمر کوتاه ۴۴ ساله‌اش همیشه با مصیبت همراه بود.

کتاب های این نویسنده به همراه هزاران کتاب دیگر را می توانید از سایت بوک شهر با تخفیف تهیه فرمائید.