کتاب عمومی 
کودک و نوجوان 
لوازم تحریر 
کتاب کمک درسی 
آندره ژید
1869- 1951، فرانسوی
آندره ژید، نویسنده‌ی برنده‌ی جایزه‌ی نوبل در خانواده‌ای پروتستان متولد شد. پدرش استاد دانشگاه بود. او اولین داستانش را در بیست و یک سالگی منتشر کرد و به دلیل رفاه نسبی‌اش توانست به صورت تمام وقت بر نوشتن متمرکز شود. در دهه‌ی ۱۸۹۰ هنگام بازدید از شمال آفریقا، احوالش دگرگون شد و بعد از آن تحت تأثیر آرای نیچه «مائده‌های زمینی» (۱۸۹۷) را نوشت. او با حضور در صحنه‌ی ادبی پاریس، در ۱۹۰۹ مجله‌ی تأثیرگذار «نقد جدید فرانسوی» را راه انداخت. از داستان‌های او می‌توان به «دخمه‌های واتیکان» (۱۹۱۴) اشاره کرد که مفهوم «عمل بی‌دلیل»، را ارایه کرد که در واقع به معنای اِعمال بولهوسانه‌ی اراده‌ی آزاد است. «سکه‌سازان» (۱۹۲۵) اثر دیگر او، رمان پیچیده‌ای است که به مفهوم اصالت می‌پردازد.
ژید از همجنس‌گرایی دفاع، به استعمار حمله و کمونیسم شوروی را رد کرد. او در ۱۹۴۷ جایزه‌ی نوبل ادبیات را دریافت کرد. نوشته‌های زندگی نامه‌ای او از جمله «اگر دانه نمیرد» (۱۹۲۶) و یادداشت‌های روزانه‌اش از جالب‌ترین آثار او هستند.
آثار کلیدی: «ضد اخلاق» 1902، «در تنگ» 1909، «سمفونی پاستورال» ۱۹۱۹، «سکه‌سازان» ۱۹۲۵
دیدگاه خود را بنویسید