
ادموند برك
1797- 1729 ¡ ايرلندي
ادموند بِرك را اغلب به عنوان پدر محافظهكاري مدرن ميشناسند. او كه بيشتر به دليل نكوهش انقلاب فرانسه مشهور است، مدافع استمرار و سنت، و مخالف تغييراتي بود كه بر پايهي استدلال انتزاعي صورت گيرند.
ادموند برک، پسر یک مشاور حقوقی بود. در دوبلین متولد شد و در کالج ترینیتی دوبلین تحصیل کرد. به قصد تحصیل در رشتهی حقوق به لندن رفت اما در آنجا شغل نویسندگی و روزنامهنگاری در پیش گرفت. او در سال ۱۷۵۷ با جین نوجِنت، دختر یک پزشک، ازدواج کرد و اولین اثر برجستهی خود «جستجویی فلسفی به دنبال ریشهی تفکراتمان در مورد امر والا و امر زیبا» را منتشر کرد. این کتاب که تنها تفحص برک در زیباییشناسی بود، از پیدایش جنبش رمانتیک خبر میداد؛ جنبشی که قرار بود در تقابل با دیدگاه خردگرایانهی کلاسیک به هنر (مبتنی بر «وضوح و نظم» و «تناسب با ابهتی ملهم از عظمتی بیحد و حصره») ایجاد شود.
سیاستهای حزب ویگ
در سال ۱۷۶۵ شروع به کار سیاسی کرد و به عضویت پارلمان درآمد. او منشی شخصی مارکی راکینگم، یک شخصیت قدرتمند در حزب ویگ، شد. حزب ویگ نسبت به رقبایشان در حزب توری موضعی لیبرالتر داشت. در واقع، دیدگاههای برک در زمان خودش اصلاً محافظهکارانه نبود. او خواستار پایان تبعیض علیه کاتولیکها بود؛ زمانی که در سال ۱۷۷۵ آمریکاییها علیه حاکمیت بریتانیا شورش کردند، برک خواهان مصالحه با این مستعمرات شد؛ او همچنین مخالف دوآتشهی گسترش کنترل بریتانیا بر هند بود.
برک که به عنوان یک سخنور و مقالهنویس سیاسی برجسته شهرتی به هم زده بود، فلسفهی سیاسی خود را به مثابه واکنشی فعال نسبت به موضوعات روز، به روشنی بیان کرد. نقطهی آغاز کار او نه ساخت نظریهای سیاسی و اجتماعی از هیچ، بلکه پذیرش واقعیات پیچیدهی جهانی بود که در آن زندگی میکرد. او بهترین ضمانت برای آزادی را سلسلهمراتبی بر پایهی دارایی، و بهترین راه ادارهی امور را سپردن آنها به یک فرد نخبهی مسئولیتپذیر میدانست. او در یک سخنرانی معروف در جریان رقابتهای انتخاباتی به عنوان نمایندهی پارلمان از شهر بریستول در سال 1774، تأکید کرد که نمایندهی منتخب نباید به خاطر عقاید کسانی که انتخابش کردهاند احساس محدودیت کند و در تصمیمگیریها باید تابع وجدان و قضاوت خود باشد.
ضد انقلاب
فلسفهی برک به کاملترین نحو در کتاب «تأملاتی دربارهی انقلاب فرانسه» (۱۷۹۰) بیان شد. اکثر اعضای حزب ویگ از انقلاب ۱۷۸۹ فرانسه خشنود بودند اما برک رادیکالیسم آن را تقبیح میکرد و میگفت که به طور اجتنابناپذيري به استبداد منجر خواهد شد. او مخالف تلاش برای ساخت جامعهای آرمانی بر پایهی اصول نظری انتزاعی بود و در مقابل، اصلاحاتی تدریجی را پیشنهاد میداد که سنت را محترم بشمارد. برک اینگونه به ماجرا نگاه میکرد: «چیزهایی که میخواهیم حفظشان کنیم، و توانی که برای بهبود آنها داریم». «تأملات» کتابی پرفروش بود و گرچه الهامبخش ضد انقلابیون شد، توماس پِین رادیکال به آن پاسخی متقابل داد.
سالهای پایانی زندگی برک به دلیل اختلاف با همکاران قبلی و مرگ تنها پسرش، تیره و تار بود. او در املاکش واقع در بیکِنزفیلدِ باکینگمشِر درگذشت.
دیدگاه خود را بنویسید