
مونتسكيو
1755- 1689، فرانسوي
شارل لویی دو سکوندا بارون دو مونتسكيو فیلسوف سیاسی دوران روشنگری بود. او در املاک خانوادگی خود در لا برِد در نزدیکی بوردو به دنیا آمد. او پیش از آن که املاک خانوادگی و عنوان بارونی را به ارث ببرد و مستقل و ثروتمند شود، به تحصیل حقوق پرداخته بود.
در سال ۱۷۱۵، با یک پروتستان ازدواج کرد و این در حالی بود که در آن زمان، مذهب پروتستان در فرانسه ممنوع بود. موفقیت «نامههای ایرانی» او را به چهرهای پرطرفدار در محافل پاریسی تبدیل کرد. این اثر، هجونامهای دربارهی مذهب و جامعهی فرانسه از زبان دو گردشگر خیالی اهل ایران است.
مونتسکیو بین سالهای ۱۷۲۸ تا ۱۷۳۱ به مسافرتهای گستردهای در اروپا رفت. مهمترین اثر او «روح القوانین» یک مطالعهی تطبیقی دربارهی نظامهای حکومتی است. مونتسکیو در این اثر ادعا میکند که عواملی مانند آب و هوا، جمعیت و اقتصاد باعث تفاوت در قوانین و نظامهای حکومتی میشوند. مونتسکیو قوياً مخالف خودکامگی است و از اصل تفکیک قوا (استقلال قوای مجریه، مقننه و قضاییه) طرفداری میکند. دیدگاههای او تأثیر عمدهای بر شکلگیری قانون اساسی آمریکا داشتهاند.
آثار کلیدی: نامههای ایرانی، ۱۷۲۱؛ بررسی علل عظمت و انحطاط رومیان، 1734؛ روح القوانین، ۱۷۴۸
دیدگاه خود را بنویسید