نيكلا پوسن
1665- 1594 § فرانسوي
نيكلا پوسَن مشهورترين نقاش فرانسوي قرن هفدهم بود. او سبكي را به وجود آورد كه از هماهنگي و وقار كلاسيك برخوردار بود و بعدها نيز الهام‌بخش هنرمنداني مانند داويد، انگر و سزان شد.
پوسن به منبع الهام نسل‌های متعددی از هنرمندان فرانسوی تبدیل شد و این در حالی بود که تقریباً کل زندگی خلاق خود را در رم سپری کرد. هنر او نه متأثر از رم مدرن بلکه تحت تأثیر رم باستان شکل گرفت زیرا اصول راهنمای اخلاقی و همچنین الگوهای سبکی کار خود را در فرهنگ کلاسیک جستجو می‌کرد. سِر جاشوا رینولدز، هنرمند انگلیسی و یکی از بنیانگذاران آکادمی سلطنتی، دیدگاه پوسن را این‌گونه خلاصه می‌کند: «ذهن او دو هزار سال به عقب رفته و به حالت باستانی درآمده است».
سال‌های نخستین
پوسن در ژوئن ۱۵۹۴ در شهر کوچک لزآندلی یا در نزدیکی آن واقع در نرماندی در شمال فرانسه به دنیا آمد. والدین او از خانواده‌های محلی بودند و با وجود این که در زمان تولد پسرشان دوران سختی را تجربه می‌کردند، امکان تحصیل آبرومندانه را برای او فراهم آوردند. پوسن زمانی به هنر علاقمند شد که یک نقاش به نام کوانتّن وَران در سال ۱۶۱۲ از لزآندلی بازدید کرد تا سه قطعه‌ی محراب برای کلیسای نوتردام تهیه کند. پوسن تحت تأثیر وران که امروزه هنرمند متوسطی به حساب می‌آید، قرار گرفت و با این قصد که نقاش شود زادگاهش را به مقصد پاریس ترک كرد.
به سوی رم
اطلاعات کمی درباره‌ی ۱۲ سال بعدی زندگی پوسن وجود دارد و از آثار این دوران نیز تعداد اندکی باقی مانده است. او در پاریس زندگی کرد، مدتی را در لیون گذراند و دو تلاش ناکام برای سفر به رم داشت. در آن زمان، شهر رم مقصد بسیاری از هنرمندان بلندپرواز به حساب می‌آمد و پوسن سرانجام در مارس ۱۶۲۴، چند ماه قبل از تولد ۳۰ سالگی‌اش وارد این شهر شد و به استثنای اقامت کوتاهی که بین سال‌های ۱۶۴۰ تا ۱۶۴۲ در پاریس داشت، مابقی عمر خود را در رم گذراند. نخستین روزهای اقامت پوسن در رم با سختی‌هایی همراه بود اما در سال ۱۶۲۷ سرنوشت او به طرز چشمگیری تغییر کرد. در این زمان، سفارش مهمی از کاردینال فرانچسکو باربرینی دریافت کرد و نقاشی «مرگ گرمانیکوس» را برای وی کشید.
این نقاشی که ژنرال رومی گرمانیکوس را در بستر مرگ نشان مي‌دهد، اولین اثری است که پوسن در آن شخصیت هنری متمایز خود را آشکار می‌کند. موضوع نقاشی انتخاب خود هنرمند بود و قبلاً هیچ‌کس آن را نقاشی نکرده بود. در واقع او بود که با این نقاشی به نوعی مضمون «قهرمان در بستر مرگ» را ابداع کرد.
