
نگوگی وا تیونگو
تولد: 1938، کنیایی
رماننويس، نمایشنامهنویس، جستارنویس و منتقد کنیایی، نگوگی در شهر کامیریتو به دنیا آمد. خانوادهی او در دههی ۱۹۵۰ در قیام مائو مائو (برای استقلال از بریتانیا) درگیر بودند و مادرش زیر شکنجه کشته شد.
در ۱۹۶۴ موفق به كسب بورسیه از دانشگاه لیدز در شمال انگلستان شد. در آنجا بود که رمان «رودخانهای در میان» را نوشت؛ کتابی دربارهی قیام مائو مائو که اکنون در برنامهی درسی مدارس کنیا جای دارد. در ۱۹۶۷ مسيحيت، زبان انگلیسی و نامی را که با آن متولد شده بود (جیمز) کنار گذاشت و ترجیح داد به زبان گیکوکو یا سواحیلی بنویسد. او بعدها به علت خلق نوع جدیدی از تئاتر که با استفادهی گسترده از بداههپردازی و تعامل با تماشاگر که برای تماشاگر غیر فرهیخته قابل درک بود، شهرت یافت. در ۱۹۷۷ برای پیام سیاسی نمایشنامهاش («هر وقت بخواهم ازدواج میکنم») به مدت یک سال در کنیا زندانی شد. بعد از آزادی از زندان به ایالاتمتحده مهاجرت کرد. در سرزمین جدیدش، در دانشگاههای ييل و کالیفرنیا تدریس میکند و شانس زیادی هم برای دریافت نوبل ادبیات دارد.
آثار کلیدی: «رودخانهای در میان» ۱۹۶۵، «یک خوشه گندم» 1967، «هر وقت بخواهم ازدواج میکنم» ۱۹۷۶
دیدگاه خود را بنویسید