
وانگ یانگمینگ
1529- 1472، چینی
وانگ یانگمینگ، فیلسوف نوکنفوسیونی در استان ژهجیانگ امروزی به دنیا آمد. پدر او یک مقام حکومتی برجسته بود. وانگ به منظور قبولی در آزمون استخدامی امپراتوری در سال ۱۴۹۹، ناچار شد متون تعیین شدهی کنفوسیوسی را بخواند.
پیشرفت تدریجی او در مناصب اداری در سال ۱۵۰۶ متوقف شد، زیرا خواجهای قدرتمند در دربار مینگ دستور داد تا او را به دلیل اعتراض نسبت به فساد سیاسی شلاق بزنند و به یکی از نقاط دور افتادهی چین تبعید کنند.
او در دوران تبعید بینشی پیدا کرد که مبنایی شد برای نقد رادیکالش به آیین کنفوسیوسی رسمیِ امپراتوری مینگ. وانگ ادعا کرد که همه دانشی شهودی از خیر و شر دارند. حقیقت اخلاقی میتواند با نگریستن به درون - و نه به بیرون - کشف شود. او معتقد بود دانش پیشزمینهی عمل نیست؛ بلکه دانش و عمل یکی هستند.
وانگ در سال ۱۵۱۰ از تبعید فراخوانده شد. او در کنار آموزش افکار خود به شاگردان، با سربلندی به عنوان یک دولتمرد و رهبر نظامی مشغول کار شد و توانست تعدادی از شورشهای درون امپراتوری را سرکوب کند.
آثار کلیدی: دستورالعملهایی برای زندگی عملی، حدود ۱۵۱۴؛ تحقیق در باب تحصیلات مطلوب، حدود ۱۵۲۷
دیدگاه خود را بنویسید