کتاب عمومی 
کودک و نوجوان 
لوازم تحریر 
کتاب کمک درسی 
ملاصدرا
حدود ۱۵۷۱ تا حدود 1640، ایرانی
صدرالدین محمد شیرازی، معروف به ملاصدرا، متأله و فیلسوفی مسلمان بود. او در خانواده‌ای ثروتمند در شیراز متولد شد. در آن زمان، ایران رنسانسی فرهنگی را تحت حاکمیت پادشاه شیعه، شاه عباس اول، تجربه می‌کرد. ملاصدرا به تحصیل فلسفه در اصفهان زیر نظر دو متفکر برجسته‌ی آن عصر یعنی میرداماد و شیخ بهایی پرداخت. در سال ۱۶۰۵، او در روستای کَهَک در نزدیکی قم عزلت گزید و در صدد برآمد تا از طریق ریاضت به بصیرت عرفانی دست پیدا کند.
در سال ۱۶۱۲، حاکم ولایت فارس از او دعوت کرد تا به شیراز برگردد و مدرسه‌ای را اداره کند. این مدرسه به یک مرکز آموزشی مهم تبدیل شد که در آن‌جا شاگردان فکری و خانواده‌ی بزرگ ملاصدرا تحت سرپرستی او زندگی می‌کردند. او آثار بسیاری نوشت که مهم‌ترین آن‌ها « اسفار اربعه» با نام کامل «الحكمة المتعالية في الاسفار العقلية الاربعة»، گزیده‌ای جامع از تفکرات دینی و فلسفی اوست. صدرا می‌خواست خردگرایی ابن‌سینا، فقه شیعه و شهود عرفانی تصوف را با هم آشتی دهد. او از اولین متفکران اگزیستانسیالیست محسوب می‌شود که در بستری مذهبی معتقد بود «وجود مقدم بر ماهیت است». ملاصدرا در مسیر زیارت مکه، احتمالاً در سال ۱۶۴۰، در بصره درگذشت.
آثار کلیدی: اسفار اربعهۀ المشاعر؛ مفاتيح‌الغيب
دیدگاه خود را بنویسید