رختکن کودکی، یه داستان جذاب از پاتریک مودیانو نویسنده مشهور فرانسوی هستش. پاتریک مودیانو با نوشتن این کتاب موفق شد که جایزه نوبل سال دوهزار و چهارده رو ببره.
کتاب رختکن کودکی ماجرای یه مرد جوان به اسم جیمی سارانو هستش. جیمی سارانو توی رادیو فعالیت میکنه. توی شروع داستان، ما هیچ اطلاعاتی از این مرد نداریم. فقط این چیزها رو میدونیم:
جیمی سارانو هیچ علاقه‌ای به زندگی کردن نداره. هیچ انگیزه و دلیلی برای ادامه دادن نداره. ملال، تنها چیزی که جیمی سارانو روزهاش رو با اون میگذرونه. جیمی سارانو هیچ توجهی نه به گذشته و نه به آینده‌اش نمی‌کنه. اون فقط در حال زندگی می‌کنه. اون هم نه "حال"ای که رواقیون یا اگزیستانسیالیست‌ها ازش صحبت کردن، اون به اجبار در حال زندگی می‌کنه. هیچ نکته جذاب و دوست‌داشتنی‌ای از گذشته یا آینده این مرد نیست که باعث شه جیمی سارانو به فکر اون‌ها بیفته. ما هم هیچ اطلاعاتی از زندگی جیمی سارانو توی گذشته نداریم. نه چیزی از خانواده‌اش میدونیم، نه دوستاش، نه معشوقه‌اش، نه محیط زندگیش، محیط تحصیل‌اش یا هر چیز دیگه‌ای.
جیمی سارانو، قهرمان داستان رختکن کودکی، با یه دختر آشنا میشه. دختری جذاب و خاص. این دختر ویژگی خاصی داره که باعث میشه جیمی بعضی وقت‌ها به فکر گذشته‌اش بیفته و یادی از آدم‌های سابق زندگیش کنه. ما از این‌جا به بعد، آروم آروم با گذشته جیمی آشنا میشیم. با دختری آشنا میشیم که جیمی در گذشته دلباخته اون بوده. یه هنرپیشه که عشق نافرجام جیمی هستش. با آشنا شدن با گذشته جیمی، دلایلی که موجب حال این روزهای جیمی هستن رو متوجه میشیم.
پاتریک مودیانو با نگارش این کتاب به مضامینی که همیشه براش جذابیت زیادی داشته می‌پردازه؛ مضامینی مثل خاطره، تنهایی، گناه، هویت، از خود بیگانگی.
جایی از این کتاب میخونیم:
موضوع بقای اشخاص گم‌شده، امید به اینکه روزی کسانی را که در ایام گذشته از دست داده‌ایم، دوباره پیدا کنیم.