برشی از کتاب:نیویورک شهر صدا هاست شهر آدم هایی ستکه میدوند شهر انرژی ست همه چیز برایم تازگی دارد رنگ قهوه ای ساختمان ها ی آجری آسمان خراش ها کیفیت نور بوم ها قیافه آدم ها همه با آنچه در دی موین دیده ام متفاوت است سیاه و سفید و زرد و چشم بادامی در هم می لولند جلوی خانه ام گدایی نشسته که پالتوپوست پاره تنش است روی صندلی شکسته ای به خواب رفته لوستر بزرگی هم کنار پایش است اینجا خانه اشرافی اوست