مسئله محیط زیست. این روزها به این واژه بسیار برمی‌خوریم. مسئله‌ای که در سطح جهانی افراد و جنبش‌های بسیاری را به حود مشغول کرده است. از مردم عادی کوچه و خیابان که گاهی در طبیعت اقدام به جمع‌آوری زباله می‌کنند تا سلبریتی‌هایی همچون لئونادردو دیکاپریو بازیگر مطرح هالیوود که از مراسم جایزه اسکار تا سازمان ملل اقدام به سخنرانی درباره بحران‌های زیست‌محیطی کرده است. بسیاری از ما فعالیت‌های محیط زیستی داریم یا اطرافمان افرادی را می‌شناسیم که گاهی با دوستانشان دورهم جمع می‌شوند و زباله‌های طبیعت را جمع می‌کنند. بسیاری از حیوانات در معرض انقراض هستند و مسئله یوزپلنگ ایرانی را هم که بسیاری از ما حداقل یک بار ولو به دلیل جام جهانی فوتبال 2014 برزیل به آن بر خورده‌ایم اما چرا به راستی محیط زیست تا این حد اهمیت دارد؟ بحران تا به چه حد جدی است؟ چرا تلاش‌ها باری پیدا کردن سیاره‌ای قابل سکونت این روزها نه تنها به دغدغه بلکه به یک رقابت در بین شرکت‌های بزرگ فضایی شده است؟ و پرسشی که کتاب «اکولوژی مارکس؛ ماتریالیسم و طبیعت» به آن پرداخته است: ارتباط بحران‌های زیست‌محیطی با نظام سرمایه‌داری چیست؟ بسیاری از منتقدان علت مشکلات محیط زیستی را نظام سرمایه‌داری و حرص و طمع مالکان اقتصادی جهان برای سود بیشتر می‌دانند. از فروش پوست قیمیتی حیوانات تا کارخانه‌هایی که به قیمت سود بیشتر رودخانه‌ها و دریاها را آلوده کرده‌اند. اما مگر می‌شود به سرمایه‌داری نقد داشت و اسمی از مارکس نیاورد؟ کارل مارکس به عنوان یکی از منتقدان اصلی نظام سرمایه‌داری فیلسوفی است که هرکس که می‌خواهد درباره سرمالیه‌داری به نقد و پژوهش بپردازد مجبور است سری هم به او و اندیشه‌هایش بزند. «اکولوژی مارکس؛ ماتریالیسم و طبیعت» کتابی است که سعی کرده دیدگاه‌های مارکس درباره ارتباط محیط زیست و سرمایه‌داری را در لابه‌لای نوشته‌های او بیابد و درباره ارتباط آنها با مسئله امروز محیط زیست به بحث بپردازد.